Krzysztof Nitsch

---

Życiorys

Krzysztof Nitsch jest synem Roberta. Swoje artystyczne kształcenie rozpoczął w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie pod okiem prof. Jerzego Bandury oraz prof. Stefana Borzęckiego doskonalił swoje umiejętności. W 1975 roku uzyskał dyplom, a także medal dla najlepszego studenta. Od tego momentu rozpoczął swoją karierę nauczycielską w Akademii, pracując najpierw jako asystent prof. Bandury, a następnie prof. Mariana Koniecznego.

Od 1973 roku Krzysztof Nitsch osiedlił się w Gliwicach. W połowie lat 70. XX wieku aktywnie zaangażował się w działalność artystyczną, wstępując do Związku Polskich Artystów Plastyków, a później przynależąc także do Związku Artystów Rzeźbiarzy. W 1983 roku powołał do życia Pracownię Odlewnictwa w ASP w Krakowie, którą prowadził samodzielnie. W 1997 roku uzyskał tytuł profesora.

Nitsch brał udział w licznych wystawach krajowych oraz w prezentacjach polskiej sztuki za granicą. Jego prace zostały docenione poprzez przyznanie licznych nagród oraz wyróżnień artystycznych. W 2009 roku został uhonorowany Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, a także tytułem Honorowego Obywatela Gliwic. Dodatkowo, jest odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1998), a także Krzyżem Kawalerskim (2013) i Oficerskim (2020) Orderu Odrodzenia Polski.

Własne atelier artysty znajduje się w jego domu, który kiedyś pełnił funkcję remizy strażackiej, w Gliwicach-Sośnicy. Przez wiele lat tworzył w nim swoje osobiste muzeum-galerię, gdzie prezentował zarówno swoje prace, jak i kolekcje związane ze sztuką.

W uznaniu za jego wkład w rozwój sztuki rzeźbiarskiej oraz medalierstwa, a także za promocję Zabrza jako światowego centrum kultury, 28 września 2022 roku został uhonorowany tytułem Honorowego Obywatela Miasta Zabrze.

Nagrody

Krzysztof Nitsch zdobył liczne uznania oraz wyróżnienia w swojej karierze artystycznej, które są dowodem na jego wyjątkowy talent oraz zaangażowanie w sztukę.

• I i III nagroda na Międzynarodowym Biennale Małych Form Rzeźbiarskich w Rawennie w 1983 roku,
• I nagroda na Międzynarodowym Sympozjum Rzeźby na Węgrzech w 1987 roku,
• I nagroda w Międzynarodowym Konkursie „Człowiek i woda” w Niemczech w 1990 roku,
• I nagroda w Międzynarodowym Konkursie III Qadriennale Medalierstwa na Słowacji w 1993 roku,
• Grand Prix na Salonie Rzeźby Wiosna ’98 w 1998 roku,
• medal oraz wyróżnienie na Światowej Wystawie FIDEM w Hadze w 1998 roku,
• Złoty Laur Fundacji Kultury Polskiej „Za Mistrzostwo w Sztuce” w 1999 roku,
• Złoty Wawrzyn od Polskiego Komitetu Olimpijskiego w 2001 roku,
• Nagroda Towarzystwa Allianz w dziedzinie kultury w 2002 roku,
• Złoty Medal w Ogólnopolskim Salonie Rzeźby w Warszawie w 2003 roku,
• III nagroda na Międzynarodowym Konkursie Biennale „Dante Europejczyk” we Włoszech w 2003 roku,
• nagroda Prezydenta miasta Gliwice,
• nagroda Towarzystwa Przyjaciół Gliwic za osiągnięcia w dziedzinie kultury,
• Śląska Nagroda im. Juliusza Ligonia w 2008 roku,
• laureat VIII edycji konkursu „Marka Śląskie” w kategorii Osobowość Roku w 2017 roku.

Te nagrody potwierdzają, jak ważną postacią jest Krzysztof Nitsch w polskim świecie sztuki i kultury.

Twórczość

Krzysztof Nitsch jest uznawanym artystą, którego dzieła znaleźć można w wielu miejscach na terenie Polski, a także poza jej granicami. Jego twórczość charakteryzuje się różnorodnością form oraz głębokim przesłaniem, które wprowadza odbiorcę w świat refleksji i emocji.

Do najbardziej znanych prac należy:

• kompozycja rzeźbiarska przy radiostacji gliwickiej,
• fontanna Żywy obraz na dziedzińcu Willi Caro w Gliwicach,
• pomnik Ofiarom wojen i totalitaryzmów w gliwickim Parku Chopina,
• kompozycja rzeźbiarska (tablica) TORA na miejscu synagogi w Gliwicach,
• ołtarz Krzew w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach we współpracy z Witoldem Cęckiewiczem (2002),
• pomnik (popiersie) Gabriela Narutowicza w Szwajcarii przy elektrowni wodnej Mühleberg (2009),
• rzeźba Ku słońcu I w Gliwicach (2010),
• rzeźba Ku słońcu II w Gliwicach (2012),
• statuetka dla Ministerstwa Spraw Zagranicznych: Nagroda Solidarności (2014),
• medal Przeszłość–Przyszłość dla Muzeum Monet i Medali w Kremnicy (2015),
• tablica pamięci Wilhelma von Blandowskiego w Gliwicach (2015),
• kompozycja przestrzenna pamięci Tadeusza Różewicza w Gliwicach (2015),
• rzeźba z cyklu Nasza Ojczyzna dla Śląskiego Ogrodu Botanicznego w Mikołowie (2016),
• statuetka dla laureatów Nagrody Żółtej Ciżemki (około 2017).

Wszystkie te dzieła pokazują nie tylko talent artysty, ale także jego zaangażowanie w tworzenie przestrzeni z przesłaniem, które wzbogacają lokalne społeczności oraz kulturową atmosferę miejsc, w których się znajdują.

---

Oceń: Krzysztof Nitsch

---