Jacek Mikuła

---

Życiorys

Jacek Mikuła jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach, gdzie uczył się gry na fortepianie. Już na etapie edukacji zaczynał swoją przygodę z muzyką, wykonując utwory w amatorskich zespołach jazzowych oraz muzyki rozrywkowej.

W czasie drugiego roku studiów, jego talent zaowocował współpracą z Katowicką Rozgłośnią Polskiego Radia, gdzie pracował jako kompozytor i aranżer, tworząc około 200 utworów instrumentalnych. Osiągnął znaczące sukcesy, zdobywając w latach 1968–1970 wyróżnienia indywidualne na studenckim festiwalu jazzowym „Jazz nad Odrą” we Wrocławiu.

Z własnym trio – w składzie Jacek Bednarek na kontrabasie i Janusz Trzcinski na perkusji – występował w licznych klubach studenckich oraz nagrywał dla programu III Polskiego Radia. W 1969 roku, po zakończeniu edukacji, przeniósł się do Warszawy i tam zwrócił na siebie uwagę, dołączając do takich grup jazzowych jak Big Band Stodoła oraz Grupa Bluesowa Stodoła. Był również akompaniatorem Haliny Frąckowiak i koncertował w skandynawskich klubach.

Między 1970 a 1971 rokiem współpracował z wybitnym Czesławem Niemenem, grając na organach Hammonda w zespole Niemen Enigmatic. Ta współpraca zaowocowała „czerwonym” podwójnym albumem „Niemen”, zawierającym m.in. utwór „Enigmatyczne impresje” napisany przez Niemena.

W latach 1973–1979, Mikuła współpracował z Marylą Rodowicz, pełniąc rolę pianisty, kompozytora oraz aranżera wielu jej przebojów, takich jak: „Sing Sing”, „Damą być” oraz „Nie ma jak pompa”. Jacek Mikuła komponował także dla innych znanych polskich artystów, do których należy Ewa Bem Ewa Bem, Irena Jarocka, Bogusław Mec Bogusław Mec, Krystyna Prońko Krystyna Prońko, Zdzisława Sośnicka Zdzisława Sośnicka, Andrzej Zaucha Andrzej Zaucha i wielu innych.

W okresie 1981–1989 jego kariera rozwinęła się w kierunku teatru, współpracując z teatrem „Rampa” oraz II programem niemieckiej telewizji, co stanowiło kolejny etap jego artystycznego rozwoju.

Kompozycje

Oto zestawienie utworów, które z pewnością zasługują na szczególną uwagę. Każda z tych kompozycji nosi w sobie odzwierciedlenie emocji i różnorodności polskiej muzyki.

• „Moje serce to jest muzyk” – Ewa Bem,
• „Sing Sing” – Maryla Rodowicz,
• „Damą być” – Maryla Rodowicz,
• „Bossa nova do poduszki” – Maryla Rodowicz,
• „Nie ma jak pompa” – Maryla Rodowicz,
• „Dworzec” – Maryla Rodowicz,
• „Byłam sama jestem sama” / „Ziemio dobra ziemio stara” – Maryla Rodowicz,
• „Cyrk nocą” – Maryla Rodowicz,
• „Deszcz w Cisnej” – Krystyna Prońko,
• „Modlitwa o miłość prawdziwą” – Krystyna Prońko,
• „Enigmatyczne impresje” – Niemen Enigmatic,
• „Mały biały pies” – Ewa Dębicka i Bogusław Mec,
• „Nie pieprz Piotrze” – Ewa Bem i Andrzej Zaucha,
• „Jeszcze w sercu radość” – Andrzej Zaucha,
• „Mój słodki Charlie” – Irena Jarocka,
• „Tak chciałabym twoją żoną być” – Zdzisława Sośnicka,
• „Z czego chmury w niebie są” – Zdzisława Sośnicka,
• „Pani ty jesteś urocza” – Alibabki,
• „Muzykalny zegar” – Alibabki,
• „Śnij Warszawo” – Alibabki,
• „Łagodny Pan Feeling” – Alibabki,
• „Jak zmienić świat” – Andrzej Zaucha,
• „Gdzie ta muzyczka” – Andrzej Zaucha,
• „Raz w życiu karnawał” – Maryla Rodowicz,
• „Osiedlowy klub samotnych” – Maryla Rodowicz,
• „Dom na jednej nodze” – Maryla Rodowicz,
• „Mały barek w Santa Cruz” – Maryla Rodowicz,
• „Dwa wesela” – Maryla Rodowicz,
• „Silna w rękach” – Maryla Rodowicz,
• „Wielki trójżaglowiec” – Maryla Rodowicz,
• „To se ne wrati” – Maryla Rodowicz,
• „Yokohama” – Maryla Rodowicz,
• „Pszczoły na wrotkach” – Maryla Rodowicz,
• „Dziewczyna-pirat” – Aura,
• „Spontanicznie żyj” – Danuta Błażejczyk i Ryszard Rynkowski,
• „Travell” – Teresa Haremza,
• i inne.

Wszystkie te utwory w różnorodny sposób przyczyniają się do wzbogacenia polskiej sceny muzycznej, tworząc bogaty wachlarz artystycznych doświadczeń.

---

Oceń: Jacek Mikuła

---