Renata Schumann


Renata Schumann to postać niezwykle istotna w dziedzinie literatury oraz kultury. Urodziła się 12 stycznia 1934 roku w Zabrzu, a jej życie zakończyło się 1 lutego 2012 roku w Bad Doberan. Była to osobowość, która swoją pracą znacząco wpłynęła na rozwój myśli krytycznej oraz literackiej w Polsce.

Schumann była nie tylko publicystką, ale także utalentowaną pisarką, która doskonale znała się na literaturze niemieckiej jako germanistka. Dodatkowo, jej analizy i przemyślenia na temat literatury poświadczają jej umiejętności w zakresie teoretycznego ujęcia zagadnień literackich.

W 2008 roku została uhonorowana Nagrodą Kulturalną Śląska, co potwierdza jej znaczenie w życiu kulturalnym regionu oraz zasługi w dziedzinie literatury.

Życiorys

Dzieciństwo Renaty Schumann miało miejsce w Opolu-Grudzicach, w otoczeniu rodziny mieszczańskiej. Po tragicznych wydarzeniach związanych z utratą obojga rodziców w 1945 roku, znalazła oparcie u babci w Zabrzu. Pierwsze powojenne lata były dla niej niesłychanie trudne ze względu na dramatyczne warunki socjalne. Młodzieńcze lata spędziła, finalizując edukację w szkole podstawowej oraz liceum w Zabrzu. W 1958 roku uzyskała tytuł magistra na kierunku polonistyka na ówczesnej Wyższej Szkole Pedagogicznej (aktualnie Uniwersytet Śląski) w Katowicach, kończąc studia pracą magisterską poświęconą recepcji dziedzictwa literackiego Gerharta Hauptmanna.

Uczestniczyła w działalności redakcyjnej ośrodka TVP w Katowicach oraz pisała dla tygodnika „Poglądy”. W okresie od 1971 do 1979 roku pełniła rolę nauczyciela języka polskiego w Liceum Plastycznym w Opolu. Z tego czasu pochodzi jej intensywna praca na polu publicystycznym, literackim oraz naukowym, podczas której współpracowała m.in. z „Miesięcznikiem Literackim” i „Poezją”.

W 1979 roku obroniła pracę doktorską na Uniwersytecie Wrocławskim, koncentrując się na temacie „Obraz Niemca we współczesnym polskim dramacie”. Jeszcze w tym samym roku objęła stanowisko adiunkta w Zakładzie Germanistyki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W 1983 roku zdecydowała się na emigrację do Niemiec, gdzie początkowo osiedliła się w Düsseldorfie. Tam kontynuowała swoją działalność publicystyczną, współpracując z takimi tytułami jak „Die Zeit”, „Frankfurter Allgemeine Zeitung”, „Rheinische Post”, „Die Brücke”, „Der Gemeinsame Weg” oraz „Schlesien Heute”. Jej teksty mogły również znaleźć się w periodyku Uniwersytetu Wrocławskiego „Zbliżenia”.

Z biegiem czasu Renata Schumann przesunęła akcenty swojej twórczości na literaturę, rozpoczynając od problematyki związanej z przeżyciami autochtonicznych środowisk w dobie komunizmu w Polsce, zwłaszcza w kontekście mniejszości niemieckiej. W miarę upływu lat, tematyka jej książek przekształcała się coraz bardziej w stronę historyczną, a jej literackie zainteresowania zmierzały ku postaci śląskiej księżnej, Jadwigi. W 2000 roku osiedliła się w Bad Doberan (Meklemburgia), kontynuując organizację odczytów, wieczorów literackich oraz spotkań autorskich. Zmarła tam 1 lutego 2012 roku.

Upamiętnienie

W 2013 roku w opolskiej dzielnicy Grudzice odnotowano ważne upamiętnienie Renaty Schumann, kiedy to nazwano jej imieniem skwer w rejonie, gdzie mieszkała przed wybuchem II wojny światowej. Rada miasta podjęła decyzję o tym dniu, przyjmując odpowiednią uchwałę 24 kwietnia 2013 roku. W kontekście jej znaczenia, arcybiskup Alfons Nossol w wywiadzie radiowym, który miał miejsce 17 lutego 2013 roku, podkreślił wyjątkowość Renaty Schumann, określając ją jako „wielką indywidualność w historii Górnego Śląska, której dorobek stał się trwałą wartością w historii literatury powszechnej”.

Renata miała również bogate życie rodzinne; była matką Sebastiana Fikusa oraz Małgorzaty (Maugi) Hausherr, a dodatkowo była żoną Franza Fikusa, a później Dietera Rotscheidta. Warto zaznaczyć, że była wnuczką Franza Kargera, polityka Republiki Weimarskiej.

Nagrody i wyróżnienia

Renata Schumann zdobyła wiele wyróżnień i nagród w swojej karierze literackiej, co potwierdza jej talent oraz uznanie w środowisku kulturalnym. Do najważniejszych osiągnięć należą:

  • 1985 i 1986: nagroda literacka za opowiadania (Ostdeutscher Kulturrat, Bonn),
  • 1989: Nagroda mediów (Ziomkostwo Sudeckoniemieckie, niem. Sudetendeutsche Landsmannschaft),
  • 2007: Nagroda literacka im. Eichendorffa (Wangener Kreis),
  • 2007: Nagroda Kulturalna Śląska (Dolna Saksonia),
  • 2010: Nagroda im. Andreasa Gryphiusa (Künstlergilde Esslingen).

Wszystkie te nagrody obrazują jej niesłabnącą obecność na scenie literackiej oraz przyczyniły się do jej rozwoju jako pisarki.

Publikacje

Renata Schumann, znana z licznych publikacji, jest autorką zróżnicowanych tytułów książkowych, które poruszają ważne tematy związane z historią oraz kulturą. Poniżej przedstawiamy zestawienie jej książek:

  • Co się śni na pograniczu, Katowice 1983,
  • Vertriebene und Aussiedler im Kreis Mettmann, Mettmann 1989,
  • Fremd in der Heimat. Aussiedler aus Ost und Südosteuropa unterwegs nach Deutschland, Ausstellungskatalog, Dülmen 1990,
  • Auf den Spuren der Heiligen Hedwig von Schlesien, Ausstellungskatalog und Ausstellung, Düsseldorf 1992,
  • Muttersprache. Oberschlesische Geschichten, München 1992,
  • Ein starkes Weib, Das Leben der Hedwig von Schlesien, Augsburg 1996,
  • Flügelbaum. Gedichte, Krefeld 1998,
  • Zwischen den Mahlsteinen der Geschichte, Oberschlesien im Zeitwandel, Görlitz 2002,
  • Der Piastenturm, München 2004,
  • Lichtschneisen. Lyrische Reflexionen, Rostock 2007,
  • Hedwig von Schlesien. Ein Starkes Weib, Augsburg 2007,
  • Was ist Traum, Rostock 2007,
  • Heimkehr in die Muttersprache, Geschichten aus einem verlorenem Land, Rostock/Bergeshagen 2007,
  • Wspaniała Niewiasta, Życie świętej Jadwigi Śląskiej. Powieść historyczna, Opole 2011,
  • Wiederkehr, Görlitz 2012,
  • Jadwiga Śląska – Wzór dla Europy, Opole 2012,
  • Hedwig von Schlesien – eine Frau für Europa, Görlitz 2012.

Te pozycje stanowią istotną część dorobku autorki, ukazując jej zainteresowanie zarówno historią regionu, jak i uniwersalnymi tematami ludzkimi.

Przypisy

  1. Skwer Renaty Schumann otwarty w Opolu. Związek Niemieckich Stowarzyszeń Społeczno-Kulturalnych w Polsce, 29.10.2013 r. [dostęp 02.08.2015 r.]
  2. Ulrich Schmilewski, Renata Schumann-Rotscheidt verstorben, „Schlesischer Kulturspiegel” 01.2012 r.
  3. R. Czernek, Rozmowa z Arcybiskupem Alfonsem Nossolem, Polskie Radio Opole, emisja 17.02.2013 r.
  4. Uchwała Rady Miasta Opola z 24.04.2013 r.
  5. Katalog do uroczystości przyznania Nagrody Kulturalnej Śląska 2007, Hannover 2007.
  6. M. Wojtanowska, 50 lat liceum Plastycznego w Opolu, Opole 2009 r.
  7. a b S. Fikus, Renata Schumann, Wspomnienia z placu umarłych, [w:] Wielokulturowość w relacjach polsko-niemieckich, M. Kalczyńska (red.), Opole 2014.

Oceń: Renata Schumann

Średnia ocena:4.49 Liczba ocen:21