Stare Zabrze, znane w języku niemieckim jako Alt-Zabrze, to historyczna wieś, która od 1905 roku stała się integralną częścią Zabrza.
Przez długi czas, aż do 1873 roku, istniała jako gmina jednostkowa w powiecie bytomskim, a następnie znalazła się w powiecie zabrskim, gdzie kontynuowała swoją administracyjną działalność.
Na mocy decyzji z dnia 1 kwietnia 1905 roku, gmina Stare Zabrze została inkorporowana do nowo utworzonej jednostki administracyjnej razem z gminami Małe Zabrze (Klein-Zabrze) oraz Dorota (Dorotheendorf) oraz obszarami dworskimi Zaborze i Zabrze, tworząc w ten sposób nową gminę o nazwie Zabrze.
Dzieje tej gminy były jeszcze bardziej fascynujące, gdyż już 21 lutego 1915 roku zmieniono jej nazwę na Hindenburg O.S., a następnie 1 października 1922 roku przyznano jej prawa miejskie.
W wyniku tych zmian, obszar Starego Zabrza stał się częścią nowej dzielnicy Hindenburg-Nord, znanej również jako Zabrze-Północ.
Kolejna istotna zmiana miała miejsce 1 stycznia 1927 roku, kiedy to z powodu zniesienia powiatu zabrskiego miasto Zabrze otrzymało status powiatu grodzkiego, co jeszcze bardziej wpłynęło na jego rozwój i przyszłość.
Przypisy
- Internetseite der Hedwigskirche: Geschichte (Memento vom 29.05.2013 r. w Internet Archive)
- Meyers Großes Konversations-Lexikon, 1909 r.
- Gemeindeverzeichnis 1900 r.
Pozostałe obiekty w kategorii "Dzielnice":
Śródmieście (Zabrze) | Maciejów (Zabrze) | Zandka | Centrum Północ (Zabrze) | Zaborze Południe | Mikulczyce | Grzybowice (Zabrze) | Biskupice (Zabrze) | Centrum Południe (Zabrze) | Makoszowy | Poremba | Zaborze Północ | Rokitnica (Zabrze) | Kończyce (Zabrze) | Helenka (Zabrze) | Dzielnica Skłodowskiej-Curie | Pawłów (Zabrze)Oceń: Stare Zabrze