Joanna Mleczko

---

Życiorys

Joanna Mleczko jest absolwentką filologii słowiańskiej, którą ukończyła w 1993 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2000 roku obroniła pracę doktorską zatytułowaną Słowo a obrzęd. Z południowosłowiańskich obrzędów cyklu wiosennego – na podstawie bułgarskiego obrzędu łazarskiego, napisaną pod kierunkiem dra hab. Krzysztofa Wrocławskiego.

W okresie od 2015 do 2017 roku pełniła rolę lektora języka polskiego na Uniwersytecie Płowdiwskim im. Paisjusza Chilendarskiego. W 2019 roku uzyskała habilitację na podstawie rozprawy zatytułowanej Tradycyjny bułgarski obrzęd weselny – studium etnolingwistyczne.

Wybrane publikacje

Książki

Wśród publikacji Joanny Mleczko znajduje się ważne studium o tradycjach bułgarskich, zatytułowane Tradycyjny bułgarski obrzęd weselny. Studium etnolingwistyczne, które zostało wydane przez Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego w 2018 roku i liczy 392 strony.

Kolejną istotną pozycją jest Bułgarskie pieśni łazarskie. Próba systematyzacji pieśni obrzędowych, która ukazała się w 2007 roku, również w Katowicach, a jej objętość wynosi 144 strony.

Rozdziały i artykuły

W swoich badaniach Mleczko analizuje różne aspekty bułgarskich tradycji. W artykule Opozycja słodkie – kwaśne w tradycyjnym bułgarskim obrzędzie weselnym, zamieszczonym w tomie *Małe przyjemności: katalog słowiański*, redagowanym przez E. Solak, B. Popiołka oraz B. Todorovicia, opisaną tematykę znajdziemy na stronach 411-423, a publikacja ta ukazała się w 2016 roku.

Inny artykuł, zatytułowany Opozycja stare – młode, stare – nowe w bułgarskiej obrzędowości związanej z Babą Martą, można znaleźć w zbiorze *Bałkański folklor jako kod interkulturowy II*, pod redakcją V. Petreskiej oraz J. Rękasa, który pojawił się w 2015 roku, obejmując strony 191-203.

Dalsze zagadnienia dotyczą Nazw własnych w pieśniach obrzędowych, które zostały omówione w pracy *Състояние и проблеми на българската ономастика* (12. tom), redagowanej przez M. Angelovą-Aтанасovą w 2012 roku, prezentując temat na stronach 379-393.

Przestrzeń w kontekście bułgarskiego obrzędu łazaruwane była analizowana w pracy umieszczonej w książce *Cywilizacja – przestrzeń – tekst*, redagowanej przez L. Miodyńskiego; jej publikacja miała miejsce w 2005 roku, na stronach 207-220.

Ostatnia z wymienionych pozycji, Z rozwoju słowotwórstwa nazw osób w bułgarskim języku literackim, ukazała się w zbiorze *Z małą ojczyzną w sercu* pod redakcją M. Walczak-Mikołajczykowej i B. Zielińskiego. Dzieło to jest dostępne w Poznaniu w Wydawnictwie Naukowym UAM, a jego strony to 399-414, również w 2005 roku.

---

Oceń: Joanna Mleczko

---