Joanna Januszewska-Jurkiewicz, urodzona 21 sierpnia 1958 r. w Zabrzu, jest uznaną postacią w polskiej histografii. Posiada stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych, co podkreśla jej znaczącą rolę w badaniach z zakresu historii.
Aktualnie pracuje jako adiunkt w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, gdzie angażuje się w dydaktykę oraz prowadzi badania naukowe. Jej dorobek naukowy i działalność akademicka przyczyniają się do rozwoju wiedzy historycznej w Polsce.
Życiorys
Joanna Januszewska-Jurkiewicz przyszła na świat 21 sierpnia 1958 roku w Zabrzu, w rodzinie pochodzącej z Kresów, jej korzenie sięgają Lwowa i Wilna. Dzieciństwo i młodość spędziła w Gliwicach, gdzie uczęszczała do szkoły podstawowej oraz średniej. W 1977 roku podjęła studia z zakresu historii na Wydziale Nauk SpołecznychUniwersytetu Śląskiego w Katowicach, gdzie aktywnie uczestniczyła w działaniach samorządu studenckiego oraz Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Dodatkowo, od 1971 roku była zaangażowana w działalność harcerską.
W 1983 roku zainteresowanie jej osobą wykazała Służba Bezpieczeństwa, która wytypowała ją na potencjalnego tajnego współpracownika. Jednakże, ze względu na jej zdecydowaną postawę wobec ówczesnych problemów społeczno-politycznych, postanowiono zaniechać werbunku, zakładając jednocześnie Sprawę Operacyjnego Sprawdzenia o kryptonimie „Historyk”, która w 1986 roku została przekwalifikowana na Sprawę Operacyjnego Rozpracowania. Służba Bezpieczeństwa określała ją jako „duchowego przywódcę” harcerzy związanych z „ruchem oazowym”, zaznaczając, że podejmowała szereg działań i inicjatyw uznawanych za politycznie niepożądane.
W wyniku działań Służby Bezpieczeństwa, udało się jej jedynie rozpocząć karierę nauczycielską, która trwała od 1981 do 1988 roku w Szkole Podstawowej nr 22 w Gliwicach. Dopiero w 1987 roku była w stanie objąć stanowisko asystenta w Zakładzie Metodologii i Metodyki Nauczania Historii w Instytucie Historii Uniwersytetu Śląskiego. Kiedy nadszedł 24 stycznia 1995 roku, Joanna Januszewska-Jurkiewicz obroniła swoją pracę doktorską pt. „Zaolzie w polityce rządu i opinii społeczeństwa polskiego w latach 1920–1938”. Natomiast 25 stycznia 2011 roku uzyskała habilitację na podstawie pracy zatytułowanej „Stosunki narodowościowe na Wileńszczyźnie w latach 1920–1939”.
W wyniku sukcesów akademickich objęła funkcję adiunkta w Instytucie Historii na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W 2011 roku osiągnęła stopień naukowy doktora habilitowanego za wspomnianą wcześniej rozprawę, co przyniosło jej również Nagrodę Honorową w XI edycji Konkursu im. Wacława Felczaka i Henryka Wereszyckiego.
W swojej pracy naukowej Joanna Januszewska-Jurkiewicz koncentruje się na zagadnieniach związanych z polityką i historią regionów pogranicza, a także na sprawach dotyczących polityki narodowościowej i zagranicznej II Rzeczypospolitej. Interesuje się również problemami mniejszości narodowych w międzywojennym okresie Polski oraz historią harcerstwa.
Przypisy
- Joanna Januszewska-Jurkiewicz [online], Gliwicka Opozycja 1945-1990, 04.02.2020 r. [dostęp 27.03.2020 r.]
- JOANNA JANUSZEWSKA-JURKIEWICZ - Gliwicka Opozycja 1945-1990 [online], opozycja.muzeum.gliwice.pl [dostęp 09.07.2020 r.]
- a b c d e f Dr hab. Joanna Januszewska-Jurkiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 27.03.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Julia Zabłocka | Piotr Baron (dyrygent) | Andrzej Dworak | Wiesław Ostachowicz | Piotr Kulicki | Józef Krzyk | Stanisław Speczik | Krystyna Lisiecka | Michael Fleischer | Ewa John | Lesław Niebrój | Joanna Mleczko | Emir Kasprzycki | Helena Cichocka | Adam Przechrzta | Grzegorz Rossoliński-Liebe | Marek Pfützner | Jerzy Gorzelik | Krzysztof Labus | Adam RegiewiczOceń: Joanna Januszewska-Jurkiewicz