Helena Cichocka

Nauka i edukacja

Helena Cichocka to wybitna postać w polskiej akademickiej społeczności, urodzona 6 lipca 1947 roku w Zabrzu. Jest filologiem klasycznym, specjalizującym się w zakresie bizantynistyki, a także nauczycielem akademickim oraz profesorem nauk humanistycznych, co podkreśla jej znaczącą rolę w dziedzinie naukowej.

Przez lata swojej kariery, Helena Cichocka zyskała renomę oraz uznanie jako ekspert w swojej dziedzinie. Jej wkład do badań nad kulturą i językiem bizantyjskim czyni ją istotną postacią w polskiej literaturze przedmiotu.

Życiorys

Helena Cichocka swoją edukację zakończyła w 1970 roku, kiedy to ukończyła studia na Uniwersytecie Warszawskim. W 1974 roku obroniła rozprawę doktorską, która nosiła tytuł Kompozycja dzieła Ammiana Marcellina. Jej promotorem była uznana profesor Lidia Winniczuk. Zaledwie dekadę później, w 1985 roku, uzyskała stopień doktora habilitowanego w zakresie literaturoznawstwa, w specjalności filologia grecka i bizantyńska, opierając swoją rozprawę na temacie Rytmika prozy Zosimosa na tle historiografii wczesnobizantyńskiej. W 2005 roku osiągnęła tytuł profesora nauk humanistycznych.

Cichocka rozpoczęła swoją karierę akademicką w 1970 roku, związaną na stałe z Uniwersytetem Warszawskim aż do 2011 roku. Od 1991 roku piastowała stanowisko profesora nadzwyczajnego w Instytucie Filologii Klasycznej UW. Następnie, w roku akademickim 2012/2013, została profesorem zwyczajnym w Warszawskiej Wyższej Szkole Humanistycznej im. Bolesława Prusa. W ciągu swojej kariery była aktywnym członkiem Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej Polskiej Akademii Nauk. Równocześnie, Cichocka jest od 1970 roku członkiem Polskiego Towarzystwa Filologicznego oraz International Society for the History of Rhetoric, która przyjęła ją w 1989 roku. W 1993 roku dołączyła do Canadian Society for the Study of Rhetoric, a od 2000 roku uczestniczy w Polskim Towarzystwie Retorycznym. Ponadto, od 1981 roku jest częścią Komisji Bizantynologicznej PAN, działającej w ramach Association Internationale des Études Byzantines.

Do jej osiągnięć należy także udział w XVI Międzynarodowym Kongresie Bizantynologicznego, który odbył się w Wiedniu w 1981 roku. Dodatkowo, miała możliwość odbycia stypendiów we Włoszech (Neapol, Palermo), Szwajcarii (Genewa) oraz w Stanach Zjednoczonych (Center for Hellenic Studies w Waszyngtonie).

W pracy naukowej Cichocka koncentruje się na literaturze greckiej i łacińskiej późnego antyku oraz na literaturze bizantyńskiej. Jej badania obejmują metodologię badań nad rytmiką prozy greckiej i bizantyńskiej, historiografią wczesnobizantyńską oraz zagadnieniami związanymi z retoryką, kulturą grecką i bizantyńską. Szczególnie interesuje ją problematyka mimesis w literaturze greckiej i bizantyńskiej. Jest autorką wielu przekładów literatury greckiej i łacińskiej oraz ponad 180 haseł, które znalazły się w Encyklopedii kultury bizantyńskiej.

Poza działalnością akademicką, Helena Cichocka w 2006 roku dołączyła do Platformy Obywatelskiej. W latach 2010-2014 pełniła funkcję radnej dzielnicy Śródmieście miasta stołecznego Warszawy. W 2018 roku, reprezentując Koalicję Obywatelską, uzyskała mandat radnej sejmiku mazowieckiego w VI kadencji.

Wybrane publikacje

Helena Cichocka, uznawana za wybitną postać w dziedzinie badań nad retoryką bizantyńską, ma na swoim koncie wiele znaczących publikacji. Wśród jej najważniejszych prac znajdują się:

  • Rytmika prozy Zosimosa na tle historiografii wczesnobizantyjskiej, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego 1985,
  • Die Periodenkonstruktionen bei Zosimos, „Jahrbuch der Osterreichischen Byzantinistik” Nr 35, 1985, s. 93–112,
  • Progymnasma as a Literary Form, „Studi Italiani di Filologia Classica” Nr 10, 1992, s. 991–1000,
  • The Study of Byzantine Rhetoric in Central and Eastern Europe: Selected Problems, „Rhetorica: A Journal of the History of Rhetoric” Nr 11, 1993, s. 43–50,
  • Zosimos, Nowa historia, przeł. z języka greckiego Helena Cichocka, wstęp, bibliografia i komentarz Ewa Wipszycka, Warszawa: „Pax” 1993, 2012,
  • Zarys historii retoryki. Od początku do upadku cesarstwa bizantyjskiego (współautor), Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 1993, 1995,
  • Teoria retoryki bizantyńskiej, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego 1994,
  • Mimesis i retoryka w traktatach Dionizjusza z Halikarnasu a tradycja bizantyńska, Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego 2004.

Każda z wymienionych pozycji wnosi istotny wkład w rozwój badań nad kulturą i historią Bizancjum.

Przypisy

  1. Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 24.10.2018 r.]
  2. Dr hab. Helena Cichocka, prof. UW. ifk.uw.edu.pl. [dostęp 25.10.2017 r.]
  3. Piotr Kochanek, Udział Polaków w 21 Międzynarodowych Kongresach Bizantynistów w latach 1924–2006, „Vox Patrum” 32 (2012), t. 57, s. 311–337.
  4. Helena Cichocka, XVI Międzynarodowy Kongres Bizantynistów (Wiedeń, 4–9 X 1981), „Meander” 37 (1982), nr 6, s. 277–279.

Oceń: Helena Cichocka

★★★★★
Średnia ocena:4.45 Liczba ocen:11