Tadeusz Bradecki

---

Życiorys

Tadeusz Bradecki to utalentowany aktor, reżyser oraz autor. Ukończył wokół przypadłości związanych z wydziałami aktorskim (1977) oraz reżyserii dramatu (1981) w krakowskiej PWST. W trakcie swoich studiów reżyserskich miał okazję odbyć staż w Teatrze Laboratorium we Wrocławiu oraz staż aktorski pod okiem znanego twórcy, Petera Brooka.

Od wczesnych lat swojej kariery artystycznej Tadeusz Bradecki był związany z Teatrem Starym w Krakowie, gdzie w latach 1977–1990 pełnił rolę zarówno aktora, jak i reżysera. Następnie od 1990 do 1996 pełnił funkcję dyrektora naczelnego oraz artystycznego. W czasie jego kadencji, Stary Teatr przystąpił do Unii Teatrów Europy, co znacznie podniosło prestiż instytucji. Od 2007 roku objął stanowisko dyrektora artystycznego w Teatrze Śląskim im. Wyspiańskiego w Katowicach.

Oprócz pracy na scenie, Tadeusz Bradecki jest również wykładowcą w prestiżowej London Academy of Music and Dramatic Art. Na swoim koncie ma występy u znakomitych reżyserów, takich jak Jerzy Grzegorzewski (w roli Widmo w Weselu Wyspiańskiego, 1977), Andrzej Wajda (w roli Józia Chomińskiego w Z biegiem lat, z biegiem dni…, 1978) oraz Giovanniego Pampiglione (Lelio w Łgarzu Goldoniego, 1981).

Jest również znanym aktorem filmowym, występującym w dziełach takich twórców jak Krzysztof Zanussi oraz Krzysztof Kieślowski. Jego życie osobiste związane jest z Magdalena Jarosz-Bradecka, która była jego żoną. Współpraca, jaką stworzyli, dodała nowego wymiaru zarówno ich życiu, jak i karierze artystycznej.

Nagrody i wyróżnienia

Był uznawanym twórcą, który zdobył liczne nagrody i wyróżnienia w dziedzinie reżyserii teatralnej oraz dramaturgii. Wśród jego osiągnięć znajduje się nagroda im. Konrada Swinarskiego, przyznawana przez redakcję miesięcznika „Teatr” za sezon 1985/1986. Laureat ten został wyróżniony za reżyserię spektakli: Woyzeck Georga Büchnera, wystawionego w Starym Teatrze w Krakowie oraz Pan Jowialski Aleksandra Fredry, realizowanego w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi.

Jego kariera obfitowała w liczne nagrody, w tym nagrodę im. Schillera z 1980 roku, nagrodę im. Wyspiańskiego za znaczące osiągnięcia w dramaturgii i reżyserii w 1987 roku, a także nagrodę Ministra Kultury i Sztuki przyznaną w tym samym roku. Dodatkowo, dwukrotnie zdobył statuetkę „Złotego Yorika” za spektakle shakespeare’owskie: Romeo i Julia, które miały miejsce w Teatrze Polskim we Wrocławiu w 1994 roku oraz Miarka za miarkę w Starym Teatrze w Krakowie w 1998 roku.

W 2001 roku został uhonorowany nagrodą im. Stanisława Ignacego Witkiewicza. To wyróżnienie, przyznane przez Polski Ośrodek ITI, dotyczyło jego wysiłków w popularyzacji polskiej kultury teatralnej za granicą. Natomiast w 2013 roku otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, co dowodzi jego wpływu na rozwój sztuki teatralnej w Polsce.

Dramaty

Tadeusz Bradecki to uznany polski dramatopisarz, którego twórczość obejmuje wiele interesujących dzieł. Wśród jego najważniejszych dramatów można wymienić:

• W piaskownicy (1980),
• Wzorzec dowodów metafizycznych (1985),
• Saragossa (1998); inspirowany biografią Jana Potockiego oraz jego powieścią Rękopis znaleziony w Saragossie.

Reżyseria

Lista wybitnych realizacji reżyserskich Tadeusza Bradeckiego pokazuje jego znaczący wkład w polski teatr i operę. Jego prace często bazują na literackich klasykach, łącząc tradycję z nowoczesnością.

• biedni ludzie wg Dostojewskiego (1983), przedstawienie dyplomowe,
• wiosna narodów… Nowaczyńskiego (1987),
• operetka Gombrowicza (1988, 1995),
• fantazy Słowackiego (1991),
• rękopis znaleziony w Saragossie Potockiego (1992),
• jak wam się podoba Szekspira (1993),
• markiza de Sade Mishimy (2000),
• requiem Palestra (1990) (opera),
• maksymilian Kolbe Probsta (1990) (opera),
• widmo Moniuszki (1998) (opera),
• don Giovanni Mozarta (1997).

Filmografia

Filmografia Tadeusza Bradeckiego to bogaty zbiór ról, które ukazują jego różnorodny dorobek artystyczny. Poniżej przedstawiamy listę najważniejszych filmów, w których wystąpił:

• Spirala (1978),
• Amator (1979),
• Hotel klasy lux (1979),
• Constans (1980),
• Wielki bieg (1981),
• Z dalekiego kraju (1981),
• Dolina Issy (1982),
• Bez końca (1984),
• Rok spokojnego słońca (1984),
• Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest… (1988),
• Mistrz i Małgorzata (1988) – Jeszua Ha-Nocri,
• Stan posiadania (1989),
• Życie za życie. Maksymilian Kolbe (1990),
• Panny i wdowy (1991) – mąż Zuzanny (odc. 5),
• Lista Schindlera (1993),
• Linia opóźniająca (1997),
• Brat naszego Boga (1997),
• Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową (2000),
• Suplement (2002),
• Pręgi (2004),
• Persona non grata (2005),
• Karol. Człowiek, który został papieżem (2005) – prałat Kurowski,
• Glina (2008) – Rokicki, były aktor, właściciel baru Okruszek (odc. 22),
• Czas honoru (2012) – reżyser Tadeusz Wolski.

Każdy z wymienionych filmów przyczynił się do ugruntowania pozycji Tadeusza Bradeckiego w polskim kinie.

Teksty piosenek

Wśród znanych utworów znajduje się „Kiedyś nadejdzie taki dzień”, który pochodzi z albumu NawetGrzegorza Turnaua, wydanym w 2002 roku.

---

Oceń: Tadeusz Bradecki

---