Katarzyna Groniec, urodzona 22 lutego 1972 roku w Zabrzu, jest znaną polską piosenkarką. Jej twórczość jest szeroko doceniana w kraju i poza jego granicami, co czyni ją jedną z prominentnych postaci w polskim świecie muzyki.
Warto zauważyć, że Groniec jest również członkinią Związku Producentów Audio-Video, co potwierdza jej zaangażowanie w branżę muzyczną oraz wspieranie rodzimych artystów.
Życiorys
Urodziła się jako córka Ślązaczki, co od początku kształtowało jej artystyczną drogę. Swoje pierwsze kroki w muzyce zrobiła w szkole muzycznej, gdzie w szkole uczyła się grać na flecie. W 1988 roku zdobyła swoją pierwszą ogólnopolską nagrodę, wykonując utwór „My Funny Valentine” w duecie z Piotrem Hajdukiem na Festiwalu Młodych Talentów w Poznaniu. Krótko po tym, zainspirowana Michałem Bajorem, zgłosiła się do przesłuchania do pierwszej obsady musicalu Metro, gdzie zyskała główną rolę jako Anka. Uczestniczyła także w przedstawieniach tego widowiska na Broadwayu.
Od 1991 roku przez kilka lat była związana z Teatrem „Studio Buffo” w Warszawie, gdzie występowała w licznych sztukach, takich jak: Do grającej szafy grosik wrzuć, Brel. Nie opuszczaj mnie, Grosik 2, Obok nas czy Tyle miłości.
W 1997 roku zdobyła Grand Prix oraz Nagrodę Dziennikarzy na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Rok później miała okazję wystąpić ze swoim własnym recitalem. Po niemal dziesięciu latach współpracy, opuściła Studio Buffo, jednak kontynuowała swoją karierę w innych teatrach, biorąc udział w musicalach takich jak: Trzy razy Piaf (w Ateneum), Piotruś Pan (w TM „Roma”), Mandarynki i pomarańcze (w Capitolu), Bagdad Cafe (w Polonii) oraz Nie ma solidarności bez miłości (w Palladium).
We wrześniu 2000 roku wydała swój debiutancki album studyjny, zatytułowany Mężczyźni, którego producentem był Grzegorz Ciechowski. Jej drugą płytą był album Poste restante, wydany w 2002 roku. W 2004 roku zaprezentowała kolejny album, Emigrantka, który zawierał utwory skomponowane przez Piotra Dziubka oraz aranżacje przebojów z berlińskiego kabaretu Kurta Weilla i Bertolta Brechta. Następnie ukazała się płyta Przypadki, na której znalazły się utwory napisane w kolaboracji z Piotrem Dziubkiem. Krążek ten wspierany był przez dwa single: Będę z tobą oraz Poniedziałek.
W 2008 roku zdobyła nagrodę im. Aleksandra Bardiniego za wybitne osiągnięcia w piosence aktorskiej i wydała dwupłytowy album koncertowy zatytułowany Na żywo. 27 marca 2009 roku, podczas Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, miała premierę recitalu Listy Julii, który jesienią tego samego roku ukazał się jako album.
W listopadzie 2011 roku, artystka zaprezentowała swój siódmy album studyjny, Pin-up Princess. W 2013 roku, w duchu charytatywnym, zaśpiewała z innymi artystami piosenkę świąteczną „Magia Świąt”. Następnie, w marcu 2014 roku, wydała album Wiszące ogrody, który zawierał jej interpretacje utworów wykonawców takich jak Jacques Brel, Bertolt Brecht oraz Nick Cave. 29 września tego samego roku na koncercie podczas festiwalu Pamiętajmy o Osieckiej, prezentowała nowy program z piosenkami Agnieszki Osieckiej. 18 września 2015 roku zadebiutował jej album CD+DVD zatytułowany Zoo, zawierający utwory Osieckiej.
16 marca 2018 roku premierę miał jej dziesiąty album studyjny Ach!, który zdobył nominację do Fryderyka w kategorii muzyka poetycka roku. Płytę promowano singlami „Nie kocham” oraz „Koko”. W 2023 roku zadebiutowała jako autorka, publikując swoją pierwszą książkę „Kundle”, która uzyskała nominacje do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii proza, Nagrody Conrada oraz Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza za debiut roku. Kapituła Nagrody Gombrowicza przyznała jej wyróżnienie, umożliwiającą rezydencję literacką w Vence.
Życie prywatne
Katarzyna Groniec w czasach swojej młodości, podczas liceum, miała romans z Piotrem Hajdukiem. Dziś jest rozwiedziona z aktorem Olafem Lubaszenką, z którego ma córkę Mariannę.
Aktualnie Katarzyna dzieli życie z drugim mężem i mieszka w urokliwym Sopocie.
Filmografia
Filmografia Katarzyny Groniec stanowi interesującą kolekcję ról i projektów, w które artystka była zaangażowana. W poniższej tabeli można znaleźć szczegóły dotyczące jej dorobku w dziedzinie filmu.
| Rok | Tytuł | Uwagi |
|---|---|---|
| 1999 | Wrota Europy | rola: niewidoma kobieta, reżyseria: Jerzy Wójcik |
| LOT 001 | reżyser: Krzysztof Lang | |
| 2000 | Zaduszki narodowe. Sybir ostatnie pożegnanie | rola: ona sama, reżyseria: Olgierd Łukaszewicz, Wojciech Staroń, Ignacy Szczepański |
| 2002 | W poszukiwaniu utraconych lat | rola: ona sama, reżyseria: Jan Sosiński |
Nagrody i wyróżnienia
W tej sekcji przedstawiamy przegląd osiągnięć i uznania artystki Katarzyny Groniec, które zdobyła na przestrzeni lat w różnych dziedzinach muzyki i sztuki. Poniższe dane odzwierciedlają wyróżnienia, jakie zdobyła w swoim wyjątkowym dorobku artystycznym.
| Rok | Kategoria | Nagroda | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1997 | Grand Prix oraz Nagroda Dziennikarzy na Festiwalu Piosenki Aktorskiej | _ | Laur |
| 2008 | Dyplom mistrzostwa im. Aleksandra Bardiniego | _ | Laur |
| 2012 | Album roku piosenka poetycka (Pin-up Princess) | Fryderyki 2012 | Nominacja |
| Najlepsza oprawa graficzna albumu (Pin-up Princess) | Nominacja | ||
| 2024 | Album roku piosenka poetycka i literacka (Konstelacje) | Fryderyki 2024 | Laur |
| 2024 | Nagroda Specjalna im. Gombrowicza – miesięczna rezydencja w Vence (Kundle) | Nagroda im. Gombrowicza | Wyróżnienie |
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Stasio | Antoni Cygan | Ewa Olejarz | Adam Pluszka | Andrzej Blumenfeld | Dariusz Chojnacki | Adolf Panitz | Jacek Beler | Tomasz Gut | Henryk Grychnik | Adrian Topol | Big Scythe | Tylda Ciołkosz | Magdalena Popławska | Bartosz Kurowski | Jan Sawka | Bohdan Ronin-Walknowski | Tadeusz Bradecki | Barbara Grabowska | Justyna ŚwięsOceń: Katarzyna Groniec