Heinz Tobolla

---

Życie i twórczość

Heinz Tobolla to postać o wyjątkowym znaczeniu, który jako syn urzędnika przyszedł na świat w Zabrzu, wówczas znanym jako Hindenburg, gdzie spędził swoje wczesne lata. W wyniku przeprowadzki rodziny, swoją edukację rozpoczął w Ząbkowicach Śląskich, znanym przedwojennym Frankensteinie, gdzie w 1943 roku uzyskał maturę. Po ukończeniu szkoły został powołany do wojska, gdzie służył w siłach powietrznych. Wkrótce po tym, w 1944 roku, został wzięty do niewoli przez amerykańskich żołnierzy. Jego wolność nadeszła w 1946 roku.

Po uwolnieniu Tobolla podjął decyzję o realizacji marzeń z dzieciństwa, zapisując się do mistrzowskiej szkoły rzemiosła, która później przekształciła się w szkołę artystyczną, w Münster. W latach 1948-1953 pobierał nauki z zakresu rzeźby u wybitnych nauczycieli, takich jak Franz Guntermann oraz Kurt Schwipperta. Natomiast techniki malarskie zgłębiał pod okiem Vincenza Piepera. Dodatkowo na Uniwersytecie w Münsterze zdobył fundamentalną wiedzę z zakresu anatomii człowieka, co w przyszłości miało kluczowe znaczenie dla jego twórczości artystycznej. Już w tym okresie jako malarz, grafik i rzeźbiarz zrealizował swoje pierwsze znaczące dzieła.

Po ukończeniu studiów artystycznych w 1953 roku, Tobolla przeniósł się do Akwizgranu, gdzie stał się niezależnym twórcą. Jego projekt rzeźby pod nazwą Menschen im Gespräch przyczynił się do znacznego wzrostu jego popularności, za co w 1962 roku odebrał złoty medal na Premier Prix International de Sculpture à Monte Carlo, jak również Prix Special Jury w tym samym miejscu. Wyróżniona rzeźba była niejednokrotnie powielana w różnych rozmiarach w późniejszych latach. Już w 1963 roku otrzymał ofertę pracy jako wykładowca sztuk plastycznych od Państwowej Szkoły Inżynierii Budownictwa, w której prowadził zajęcia z wolnego rysunku i sztuki nowoczesnej aż do 1983 roku. Jednocześnie otrzymał wiele propozycji od innych miast, które dotyczyły tworzenia fontann, pomników oraz projektów zagospodarowania przestrzennego, a także sztuki sakralnej.

Pierwsza znacząca wystawa prac Tobolli miała miejsce w 1965 roku w akwizgrańskim Muzeum Suermondt-Ludwig. Po upadku Bloku Wschodniego, Tobolla postanowił nawiązać bliższe relacje z miastem swojego urodzenia. W 1991 roku odbyły się jego pierwsze od dzieciństwa odwiedziny Zabrza. Ta wizyta zainicjowała intensywny artystyczny dialog i ideę zaangażowania kolejnych polskich miast w organizację wielkiej wystawy objazdowej, która miała miejsce po raz pierwszy w latach 1993/1994. W 1997 roku, pragnąc wyrazić swoją wdzięczność i przyjaźń, stworzył dla Zabrza rzeźbę z brązu o wysokości 3,50 m, zatytułowaną „Spotkanie z własnym ja”. Rzeźba ta została sfinansowana przez małżeństwo przedsiębiorców z Akwizgranu oraz lokalną firmę ubezpieczeniową.

W 2007 roku w akwizgrańskiej katedrze, która była ostatnim przystankiem jego drugiej wielkiej objazdowej wystawy, Tobolla został uhonorowany tytułem Honorowego Obywatela Miasta Zabrze. Jego twórczość, obejmująca rzeźby wykonane z drewna, kamienia, ceramiki, brązu, gipsu, stali, miedzi, mosiądzu, ołowiu, betonu, szkła i materiałów sztucznych, zaowocowała stworzeniem bogatego dorobku, w skład którego wchodzi ponad 500 indywidualnych dzieł. W trakcie swojej kariery artystycznej, prace Tobolli uczestniczyły w 44 konkursach, z których w 16 przypadkach zapewniły mu pierwsze miejsce, a także zdobył wiele równorzędnych drugich i trzecich miejsc.

---

Oceń: Heinz Tobolla

---