Jerzy Gorgoń

---

Życiorys

Jerzy Gorgoń, wychowanek MGKS Mikulczyce, z powodzeniem kontynuował swoją karierę w Górniku Zabrze, gdzie odniósł znaczące sukcesy, w tym zdobycie tytułu mistrza Polski dwukrotnie oraz pięciokrotne zdobycie Pucharu Polski. Poza grą w polskich barwach, występował również w FC Sankt Gallen.

Znany był ze swojego wysokiego wzrostu, wynoszącego aż 192 cm, co przyniosło mu boiskowy przydomek „Długi”, a także alternatywne określenie „Biała góra”. Ciekawym zjawiskiem było nadawanie przez Anglików tytułu The Telephone Booth, co nawiązywało do jego postury oraz charakterystycznej czerwonej koszulki, która przywodziła na myśl brytyjskie budki telefoniczne.

W trakcie swojej kariery, Jerzy Gorgoń miał przywilej brania udziału w dwóch Mistrzostwach Świata – w 1974 roku, na którym Polska zdobyła trzecie miejsce, oraz w 1978, a także w dwóch Igrzyskach Olimpijskich, gdzie przyczynił się do zdobycia złotego medalu w roku 1972 oraz srebrnego medalu w 1976 roku. Od 2014 roku z dumą jest członkiem Klubu Wybitnego Reprezentanta.

Kariera piłkarska

Jerzy Gorgoń, wybitny piłkarz, ukończył Technikum Górnicze. W swojej karierze pełnił rolę instruktora piłki nożnej. Swoją przygodę z futbolem rozpoczął w juniorach MGKS Mikulczyce, który później został przekształcony w Spartę Mikulczyce Zabrze. W 1967 roku podpisał kontrakt z Górnikiem Zabrze, a swój debiut w ekstraklasie miał miejsce 24 marca 1968 roku. Zabrzański klub wówczas przegrał z Zagłębiem Sosnowiec 1:2, a Jerzy Gorgoń został zmieniony po pierwszej połowie na Zygfryda Szołtysika. W sezonie 1967/1968 Górnik zajął 3. miejsce, jednocześnie zdobywając Puchar Polski oraz awansując do ćwierćfinału Pucharu Europy.

W kolejnych sezonach Gorgoń stał się kluczowym zawodnikiem Górnika Zabrze. W sezonie 1968/1969, 22 czerwca 1969 roku, w meczu przeciwko Pogonii Szczecin, zdobył swoją pierwszą bramkę w ekstraklasie. Zespół zdobył wicemistrzostwo Polski oraz obronił Puchar Polski. Następny sezon zakończył na 3. pozycji w ekstraklasie, jeszcze raz obronił Puchar Polski i dotarł do historycznego finału, który miał miejsce 29 kwietnia 1970 roku na Praterstadion w Wiedniu, gdzie został pokonany przez Manchester City 2:1.

W latach 1971-1972 Górnik Zabrze ponownie dominował w polskiej piłce, zdobywając dublet, czyli mistrzostwo oraz Puchar Polski. W sezonie 1970/1971 zespół dotarł do ćwierćfinału Pucharu Zdobywców Pucharów, gdzie niestety musiał uznać wyższość Manchesteru City (2:0, 0:2, 1:3). W 1973 roku Jerzy Gorgoń został wyróżniony Złotymi Butami w plebiscycie katowickiego „Sportu”. W nadchodzących sezonach Górnika Zabrze notował zmienne sukcesy, w tym wicemistrzostwo Polski w 1974 oraz 3. miejsce w ekstraklasie w 1977 roku.

W czerwcu 1975 roku, wracając z Francji pociągiem, Gorgoń oraz Andrzej Szarmach stali się bohaterami tzw. „afery pociągowej”. Gorgoń w stanie nietrzeźwym wywołał awanturę, za co nałożono na niego sześciomiesięczną dyskwalifikację, natomiast Szarmach otrzymał karę w zawieszeniu. Mimo tego Kazimierz Górski, ówczesny selekcjoner reprezentacji Polski, często zaznaczał, że woli pijanego Gorgonia od trzeźwego Mariana Ostafińskiego.

W sezonie 1977/1978, mimo zdobycia Pucharu Ligi, Górnik zajął ostatnie, 16. miejsce w tabeli, co oznaczało ich pierwszy spadek z ekstraklasy. W kolejnym sezonie drużyna triumfowała w Grupie II i w 1979/1980 powróciła do ekstraklasy, zdobywając 6. miejsce. Ostatni mecz w ekstraklasie Gorgoń rozegrał 24 maja 1980 roku w Łodzi, gdzie po pierwszej połowie został zmieniony przez Mariana Zalastowicza, a zespół przegrał 1:6 z Widzewem Łódź. Łącznie w ekstraklasie zaliczył 220 występów, zdobywając 18 goli, a ogółem dla Górnika Zabrze rozegrał 304 mecze, strzelając 27 bramek.

Później Jerzy Gorgoń przeniósł się do Szwajcarii, gdzie występował w FC Sankt Gallen. Z tym klubem zajął 3. miejsce w Nationalliga A w 1983 roku i dotarł do finału Pucharu Ligi Szwajcarskiej w 1982 roku. Po zakończeniu sezonu 1982/1983, mając 34 lata, zakończył swoją karierę piłkarską. W 2019 roku został uhonorowany miejscem w jedenastce stulecia PZPN jako środkowy obrońca.

Kariera reprezentacyjna

Jerzy Gorgoń rozpoczął swoją karierę jako członek juniorskiej reprezentacji Polski. W dorosłej kadrze narodowej zadebiutował 23 września 1970 roku, grając pod dowództwem selekcjonera Ryszarda Koncewicza. Mecz towarzyski z Irlandią, który odbył się w Dublinie, zakończył się zwycięstwem Polaków 2:0, a Gorgoń spędził na boisku pełne 90 minut.

Monachium 1972

W 1972 roku, Jerzy Gorgoń otrzymał powołanie od selekcjonera Kazimierza Górskiego do reprezentacji na turniej olimpijski w Monachium. W tym czasie zagrał w 6 meczach, z czego szczególnie pamiętny był pojedynek z reprezentacją NRD, jaki odbył się 1 września 1972 roku na Städtisches Stadion w Norymberdze, gdzie Polacy zwyciężyli 2:1. Gorgoń zdobył w tym spotkaniu obie bramki dla biało-czerwonych, co uczyniło je jego pierwszymi golami w karierze reprezentacyjnej. W finale, Polska zmierzyła się z Węgrami, również odnosząc sukces, i zdobyła pierwszy w historii złoty medal olimpijski.

Mundial 1974

Rok później, w 1974, Gorgoń ponownie znalazł się w planach Kazimierza Górskiego, tym razem na mistrzostwa świata w RFN. Reprezentacja Polski zakończyła turniej na trzeciej pozycji, a sam zawodnik był kluczowym graczem narodowej drużyny, uczestnicząc w każdym z 7 meczów. Gorgoń zdobył również jedną bramkę w meczu z Hajtią, który zakończył się wynikiem 7:0. To, co charakteryzowało ten turniej, to świetna gra Gorgonia, który stał się nieodłącznym elementem sukcesów drużyny.

Montreal 1976

Pomimo uwieńczonego sukcesu w RFN, Polska nie zakwalifikowała się na mistrzostwa Europy 1976 w Jugosławii. Gorgoń miał jednak szansę na medal, uczestnicząc w igrzyskach olimpijskich w Montrealu w tym samym roku. Nasza reprezentacja dotarła do finału, jednak przegrała spotkanie z NRD 1:3. W jednym z meczów Gorgoń nie brał udziału, a po turnieju, w kraju wzięto to za porażkę, co skutkowało dymisją trenera Kazimierza Górskiego.

Mundial 1978

Kolejnym etapem kariery Jerzego Gorgonia był mundial 1978 w Argentynie, gdzie 26 kwietnia 1978 roku zagrał w towarzyskim meczu przeciwko Bułgarii, zakończonym zwycięstwem 1:0. Później został powołany przez Jacka Gmocha na turniej, w którym rozegrał 5 meczów. Warto zauważyć, że Gorgoń nie pojawił się w meczu z gospodarzami, Argentyną (0:2), co niektórzy ekspertów uznali za pechową decyzję. W dniu 21 czerwca, walcząc przeciwko Brazylii, Polska przegrała 1:3, co sprawiło, że zespół odpadł z zawodów. Po tym meczu, Gorgoń ogłosił zakończenie swojej kariery w reprezentacji. W latach 1970-1978 wystąpił łącznie w 55 meczach, zdobywając 6 bramek.

Po zakończeniu kariery

Po zakończeniu kariery sportowej Jerzy Gorgoń zdecydował się pozostać na stałe w mieście St. Gallen, gdzie przyjął rolę trenera. Jego działalność obejmowała zarówno drużyny rezerwowe, jak i zespoły juniorskie FC Sankt Gallen, co wskazuje na jego zaangażowanie w rozwój młodych talentów. Warto dodać, że prowadził również zespół Blau-Weiß Sankt Gallen.

Jego kariera trenerska nie ograniczała się jednak tylko do St. Gallen. Gorgoń podjął również pracę w szkółce piłkarskiej w Gossau, gdzie przyczynił się do kształcenia młodych piłkarzy i dzielenia się swoją wiedzą. 11 września 2012 roku jego osiągnięcia zostały docenione, gdy został mianowany ambasadorem Górnika Zabrze, co było kolejnym dowodem na jego oddanie piłce nożnej oraz związkowi z klubem.

Statystyki

Reprezentacyjne

W tej sekcji przedstawione są ważne statystyki dotyczące kariery reprezentacyjnej Jerzego Gorgonia. Zawierają one szczegółowe informacje na temat jego występów w drużynie narodowej Polski, które ukazują jego zaangażowanie i osiągnięcia na arenie międzynarodowej.

Reprezentacja narodowa	Rok	Występy	Gole
Polska
	1970	2	0
	1971	4
	1972	9	2
	1973	13	3
	1974	11	1
	1975	5	0
	1976	5
	1977	0
	1978	6
Suma		55	6

Sukcesy

Górnik Zabrze

Jerzy Gorgoń odniósł liczne sukcesy podczas swojej kariery w Górniku Zabrze. Klub ten, znany z bogatej historii, może poszczycić się imponującymi osiągnięciami, które obejmują:

• mistrzostwo Polski zdobyte w latach 1971 oraz 1972,
• pięciokrotne zwycięstwo w Pucharze Polski w latach 1968, 1969, 1970, 1971 i 1972,
• zdobycie Pucharu Ligi Polskiej w 1978 roku.

Reprezentacyjne

Współpraca Gorgonia z reprezentacją Polski także zaowocowała wieloma znaczącymi sukcesami. Wśród nich wyróżniają się:

• trzecią lokatą na mistrzostwach świata w 1974 roku,
• zdobyciem złotego medalu na igrzyskach olimpijskich w 1972 roku,
• zdobyciem srebrnego medalu na igrzyskach olimpijskich w 1976 roku.

Indywidualne

W 1973 roku Jerzy Gorgoń został wyróżniony Złotym Butem w plebiscycie katowickiego „Sportu”, co stanowiło ważne uznanie jego talentu i umiejętności na boisku.

Odznaczenia

Jerzy Gorgoń to postać, która w swoim życiu zawodowym zdobyła wiele prestiżowych nagród i odznaczeń. Poniżej przedstawiamy znaczące wyróżnienia, które świadczą o jego osiągnięciach.

• 1972: Złoty Krzyż Zasługi,
• 1972: Złota Odznaka PZPN,
• 1974: Sztandar Pracy II klasy.

---

Oceń: Jerzy Gorgoń

---