Edward Makula to niezwykła postać w historii polskiego lotnictwa, który swoją pasję do latania zrealizował w wielu wymiarach. Urodził się 4 lipca 1930 roku w Kończycach i zmarł 15 stycznia 1996 roku w Warszawie. Jako pilot zarówno szybowców, jak i samolotów, zyskał uznanie w świecie sportowym.
Jego najbardziej znaczącym osiągnięciem było zdobycie tytułu szybowcowego mistrza świata w klasie otwartej w 1963 roku, a także zajęcie drugiego miejsca i tytuł wicemistrza w tej samej klasie w roku 1960, pilotując szybowiec Zefir 2. Edward Makula miał także zaszczyt być czterokrotnym mistrzem Polski, co udokumentowano w latach 1957, 1965, 1966 oraz 1978.
Nie tylko jednak jego krajowe sukcesy są godne uwagi. Makula to również siedmiokrotny rekordzista świata oraz 17-krotny rekordzista Polski, co pokazuje jego niezwykłe umiejętności w tej dziedzinie. Poza tym, pełnił również rolę sędziego międzynarodowego w sportach szybowcowych oraz instruktora, kształtując przyszłe pokolenia pilotów.
Jego pasja i zaangażowanie w lotnictwo zostały uhonorowane licznymi medalami, w tym medalem Tańskiego, zdobytym w 1957 roku, oraz medalem Lilienthala w 1965 roku. Edward Makula posiadał także Złotą Odznakę Szybowcową z 3 diamentami, co potwierdzała jego wyjątkową biegłość i osiągnięcia w sporcie. Jego życie i kariera pozostają inspiracją dla wielu.
Życiorys
W lipcu 1946 roku, Edward Makula rozpoczął swoją przygodę z lotnictwem, decydując się na szkolenie szybowcowe. W krótkim czasie zdobył kategorie A i B pilota szybowcowego. Już w 1947 roku był gotowy do podwyższenia swoich uprawnień do kategorii C. Następnie, w Cywilnej Szkole Pilotów i Mechaników w Ligotce Dolnej, przeszedł kurs fundamentalnego pilotażu samolotowego. Lata 1948-1949 to czas, kiedy spełnił wymagania do otrzymania Srebrnej Odznaki Szybowcowej. W 1950 roku, dzięki swojej determinacji i umiejętnościom, ustanowił dwa rekordy Polski w przelotach docelowo-powrotnych oraz zajął trzecie miejsce w XI Krajowych Zawodach Lotniczych, gdzie współpracował jako nawigator z Zbigniewem Radowiczem.
Rok 1951 był dla Makuli przełomowy. Oprócz uzyskania uprawnień instruktora szybownictwa i prowadzenia wykładów z zakresu szybownictwa wyczynowego w Aleksandrowicach, zdał także maturę w liceum mechanicznym w Katowicach. Po zakończeniu edukacji rozpoczął pracę jako technolog oraz nauczyciel przedmiotów zawodowych w Technikum Energetycznym w Bytomiu, gdzie był aktywny aż do 1965 roku. W tym samym roku zatrudniono go w Pałacu Młodzieży w Katowicach, gdzie uczył w pracowni modelarskiej i samochodowej, a również, w tym samym roku, wykonał po raz pierwszy na świecie zespołową akrobację szybowcową razem ze Stanisławem Skrzydlewskim i Adamem Witkiem.
W 1953 roku, wraz ze współpracownikami, wydał książkę pod tytułem Przeloty szybowcowe. Po zarejestrowaniu się na Wieczorową Szkołę Inżynierską w Katowicach, zakończył ją w 1955 roku, a w tym samym czasie wyjechał z polską wyprawą szybowcową do Indii, za co odznaczono go Srebrnym Krzyżem Zasługi. W dniu 14 kwietnia, Makula zdobył ostatni diament, potrzebny do uzyskania Złotej Odznaki Szybowcowej. Jego kariera rodziła się z życia, ponieważ w 1957 roku stał się członkiem Zarządu Aeroklubu Śląskiego oraz Szybowcowej Kadry Narodowej, a za znakomite osiągnięcia w szybownictwie zdobył Medal Tańskiego.
Rok 1958 przyniósł mu ukończenie studiów magisterskich na Wydziale Mechanicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, gdzie uzyskał dyplom magistra inżyniera mechanika w specjalizacji technologii budowy maszyn. W tymże roku uhonorowano go Srebrnym Medalem za Wybitne Odznaczenia Sportowe. Celem jego ambicji, w 1960 roku wystartował na VIII Szybowcowych Mistrzostwach Świata w Kolonii, gdzie zdobył tytuł wicemistrza w klasie otwartej. Zatrudniony jako pilot w wojewódzkiej Stacji Ratunkowej w Katowicach, odebrał Złoty Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe w tym samym roku. W 1961 roku zakończył kurs pilotażu śmigłowcowego.
Po drodze, w lutym 1963 roku, Makula zdobył upragniony tytuł Szybowcowego Mistrza Świata w Argentynie, a dwa lata później, w 1965 roku, otrzymał Medal Lilienthala. Po zakończeniu kariery jako pilot sanitarny, rozpoczął pracę w PLL LOT w 1965 roku. W 1970 roku brał udział w Szybowcowych Mistrzostwach Świata w Marfie, gdzie uplasował się na piątym miejscu w klasie otwartej. Po odejściu z kariery sportowej kontynuował latanie jako pilot, a w schyłkowym etapie pracy (z powodu stanu zdrowia) wykonywał rolę nawigatora na samolotach Ił-62M, uczestnicząc w ważnych lotach pasażerskich nad biegunem północnym.
Jego osiągnięcia nie przeszły niezauważone, gdyż w 1994 roku został uhonorowany Złotym Medalem Aeroklubu Polski. Edward Makula znalazł swoje miejsce wiecznego spoczynku na Powązkach Wojskowych w Warszawie, a także był kuzynem Jerzego Makuli.
Osiągnięcia sportowe
W trakcie swojej kariery sportowej Edward Makula uczestniczył w różnorodnych zawodach, które znacząco wpłynęły na jego dorobek. Wśród nich znajdziemy zarówno krajowe, jak i międzynarodowe wydarzenia, a jego osiągnięcia wciąż pozostają inspiracją dla wielu adeptów sportów szybowcowych.
Najważniejsze z zawodów, w jakich brał udział, zostały zebrane w poniższej tabeli:
Rok | Nazwa Zawodów | Lokalizacja | Miejsce |
1957 | IV Mistrzostwa Polski w Szybowcach | Leszno | 1 |
1958 | 7. Mistrzostwa Świata w Szybowcach | Leszno | 5 |
1960 | 8. Mistrzostwa Świata w Szybowcach | Kolonia | 2 |
1962 | 2. Mistrzostwa Państw Socjalistycznych w Szybowcach | Leszno | 6 |
1963 | 9. Mistrzostwa Świata w Szybowcach | Junín | 1 |
1965 | 10. Mistrzostwa Świata w Szybowcach | Sout Corney | 4 |
1965 | XI Mistrzostwa Polski w Szybowcach | Leszno | 1 |
1966 | XII Mistrzostwa Polski w Szybowcach | Leszno | 1 |
1968 | 11. Mistrzostwa Świata w Szybowcach | Leszno | 8 |
1970 | 12. Mistrzostwa Świata w Szybowcach | Marfa | 5 |
1978 | XXIII Mistrzostwa Polski w Szybowcach | Leszno | 1 |
Edward Makula zapisał się również na kartach historii jako rekordzista świata. W ciągu swojej kariery ustanowił szereg rekordów, które są świadectwem jego wyjątkowych umiejętności i determinacji. Oto zestawienie osiągniętych przez niego rekordów:
Data | Kategoria | Trasa | Wynik |
16 sierpnia 1955 | Lot szybowcem jednomiejscowym na trasie trójkąta o długości 200 km | Lisie Kąty, Przepałkowo, Zblewo, Lisie Kąty | 67,304 km/h |
31 lipca 1972 | Lot szybowcem dwumiejscowym na trasie trójkąta o długości 300 km | Douglas County, Bridgeport, Rawhide, Douglas County | 113,72 km/h |
4 sierpnia 1972 | Lot szybowcem dwumiejscowym na trasie trójkąta o długości 500 km | Douglas County, Susanville, Old Lovelock, Douglas County | 101,18 km/h |
6 sierpnia 1972 | Lot szybowcem jednomiejscowym na trasie trójkąta o długości 100 km | Minden, Dayton, Valley View, Minden | 130,72 km/h |
8 sierpnia 1972 | Lot docelowo-powrotny szybowcem dwumiejscowym | Douglas County, Darwin, Douglas County | 718,2 km |
20 lipca 1974 | Lot szybowcem dwumiejscowym na trasie trójkąta o długości 300 km | Douglas County, Chalfant, Gabbs, Douglas County | 114,86 km/h |
24 sierpnia 1974 | Lot szybowcem dwumiejscowym na trasie trójkąta o długości 300 km | Minden, -, Minden | 122,06 km/h |
Dodatkowo, jego osiągnięcia obejmują również rekordy krajowe, które podkreślają jego status jako jednego z najlepszych zawodników w Polsce. Poniżej znajduje się lista ustanowionych przez niego rekordów w Polsce:
Data | Kategoria | Wynik |
Maj 1950 | Przelot w obie strony | 121 km |
Czerwiec 1950 | Przelot w obie strony | 231 km |
1951 | Przelot na trasie trójkąta o długości 100 km | 57,18 km/h |
1954 | Przelot na trasie trójkąta o długości 100 km | 88 km/h |
Czerwiec 1958 | Przelot na trasie trójkąta o długości 200 km | 79 km/h |
Czerwiec 1958 | Przelot na trasie trójkąta o długości 300 km | 70,605 km/h |
Maj 1960 | Przelot na trasie trójkąta o długości 100 km | 103,1 km/h |
Czerwiec 1960 | Przelot na trasie trójkąta o długości 200 km | 93,928 km/h |
Czerwiec 1962 | Przelot na trasie trójkąta o długości 300 km | 79,5 km/h |
Luty 1963 | Przelot otwarty | 716 km |
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Ryszard Malcherczyk | Teresa Komorowska-Schielke | Henryk Czech | Małgorzata Bugajska | Andrzej Czok | Arkadiusz Miszka | Krzysztof Kędra | Adam Bodzek | Adrian Spyrka | Tomasz Grozmani | Helena Fliśnik | Joachim Klemenz | Szymon Janczak | Rafał Kocyba | Jan Pieczka | Jerzy Gorgoń | Henryk Kasperczak | Joachim Szlosarek | Zbigniew Jaremski | Arkadiusz KowalskiOceń: Edward Makula