Henryk Kasperczak

---

Wczesne życie

Henryk Kasperczak przyszedł na świat w Zabrzu, jako dziecko Jadwigi i Jana, rodziców, którzy spotkali się w Niemczech podczas pracy w trudnych warunkach. Po zakończeniu II wojny światowej postanowili osiedlić się w swoim rodzinnym mieście Zabrze, gdzie wychowali syna.

W roku 1965, zdobył wykształcenie, kończąc Technikum Nr 7 w Zespole Szkół Samochodowych imienia Generała Stefana Roweckiego „Grota” w Gliwicach, co otworzyło mu drogę do przyszłej kariery.

Kariera piłkarska

Henryk Kasperczak rozpoczął swoją podróż w świecie piłki nożnej w 1959 roku, kiedy to zasilił szeregi Stali Mielec. W 1965 roku jego kariera nabrała tempa, gdy przeszedł do II-ligowe Stali Mielec. W latach 1966–1968 miał przyjemność grać w rezerwach Legii Warszawa, a następnie wrócił do Stali Mielec, gdzie udało mu się osiągnąć największe sukcesy w swojej karierze.

W sezonie 1968/1969 drużyna awansowała do II-ligi, a rok później, w 1970, do ekstraklasy. Debiut w najwyższej klasie rozgrywkowej miał miejsce 9 sierpnia 1970 roku, w widowisku, w którym Stal Mielec pokonała Wisłę Kraków 5:2. W tym meczu Kasperczak wpisał się na listę strzelców dwukrotnie: w 11. minucie otworzył wynik, a następnie uderzeniem głową w 37. minucie doprowadził do wyrównania na 2:2.

Dzięki tym osiągnięciom Stal Mielec> zyskała miano jednej z najlepszych drużyn w kraju. W sezonie 1970/1971 mężczyźni z Mielca wygrali swoją grupę B w Pucharze Intertoto. W sezonie 1972/1973 drużyna, pod wodzą Károly’ego Konthy, w składzie z takimi piłkarzami jak: Jan Domarski, Włodzimierz Gąsior, Witold Karaś, Zygmunt Kukla, Grzegorz Lato oraz Stanisław Majcher, zdobyła pierwsze w historii mistrzostwo Polski, co umożliwiło debiut w europejskich pucharach.

W Pucharze Europy 1973/1974 mielczanie zmierzyli się z jugosłowiańskim zespołem, Crveną zvezdą Belgrad, jednak dwumecz zakończył się porażką 1:3. W sezonie 1973/1974 klub uplasował się na trzeciej pozycji w tabeli, a w sezonie następnych zajęli drugie miejsce. Nowy trener, Edmund Zientara, który objął klub w 1975 roku, doprowadził zespół do mistrzostwa Polski w sezonie 1975/1976.

W finale Pucharu Polski, który odbył się 1 maja 1976 roku na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie, Stal Mielec uległa Śląskowi Wrocław 2:0. Zespół dotarł także do ćwierćfinału Pucharu UEFA, gdzie przegrał z Hamburgerem SV 1:2. Dzięki takim osiągnięciom, Kasperczak zyskał znaczące uznanie, zostając obdarowany tytułami Piłkarza Roku w plebiscycie „Piłki Nożnej” oraz „Sportu” w 1976 roku.

W I rundzie Pucharu Europy 1976/1977, Stal Mielec zmierzyła się z potęgą futbolu, Realem Madryt, a po przegranej 1:3 opuściła rozgrywki. W sezonie 1977/1978 drużyna zdobyła Trofeo Colombino i zakończyła ligowy sezon na ósmej pozycji. Ostatni mecz w polskiej ekstraklasie Kasperczak zagrał 2 maja 1978 roku, w którym Stal Mielec przegrała 0:1 z Górnikiem Zabrze.

Po tym, na dłuższy czas przeniósł się do Francji, gdzie związał się z FC Metz. Zadebiutował tam 19 lipca 1978 roku, pokonując Olympique Marsylię 2:1. Swoją pierwszą bramkę w Premiè re Division zdobył 25 sierpnia tego samego roku. Ostatni mecz w tej lidze zagrał 24 listopada 1979 roku. Użyczając swojego doświadczenia, po zakończeniu kariery piłkarskiej w wieku zaledwie 33 lat, objął stanowisko trenera klubu.

Kasperczak rozegrał w polskiej ekstraklasie łącznie 209 meczów, w których strzelił 37 goli, natomiast w Francji zapisał na swoim koncie 55 występów, zdobywając 11 bramek. W 2019 roku został wyróżniony jako jeden z członków jedenastki stulecia PZPN na pozycji prawego pomocnika.

Kariera reprezentacyjna

Henryk Kasperczak to postać znana z ogromnych osiągnięć na boisku piłkarskim. W latach 1973–1978 miał zaszczyt reprezentować Polskę, rozgrywając 61 spotkań, w których zdobył 5 goli. Jego debiut przypadł na 20 marca 1973 roku, kiedy to wystąpił na Stadionie Miejskim w Łodzi w towarzyskim meczu przeciw Stanom Zjednoczonym. Warto podkreślić, że w 55. minucie tego spotkania strzelił swoją pierwszą bramkę, co przyczyniło się do wysokiego zwycięstwa 4:0 Biało-czerwonych.

Mundial 1974

17 października 1973 roku nasza reprezentacja, po zremisowanym meczu 1:1 z Anglią na Wembley, wywalczyła awans na mistrzostwa świata po 36-letniej przerwie. Na Mundialu w RFN w 1974 roku, gdzie Polska zajęła 3. miejsce, Henryk Kasperczak był istotnym zawodnikiem drużyny prowadzonej przez Kazimierza Górskiego, rozgrywając wszystkie 7 meczów. Na Neckarstadion w Stuttgarcie 23 czerwca 1974 roku zagrał jeden z najlepszych meczów w swojej karierze. W spotkaniu z Włochami w 44. minucie podał do Kazimierza Deyny, który fenomenalnym strzałem pokonał bramkarza Dino Zoffa. Dzięki temu Polacy zwyciężyli 2:1, kończąc grupową fazę z 6 punktami, podczas gdy Włosi z 3 punktami pożegnali się z mistrzostwami.

Montreal 1976

W 1976 roku Henryk Kasperczak zyskał miejsce w reprezentacji na turniej olimpijski w Montrealu, gdzie ponownie był podstawowym zawodnikiem. Mimo znakomitych występów drużyna przegrała w finale 3:1 z reprezentacją NRD, zdobywając srebrny medal, co w kraju zostało odebrane jako niepowodzenie. Po tym wydarzeniu, trener Kazimierz Górski postanowił podać się do dymisji.

Mundial 1978

Kolejna szansa reprezentacyjna dla Henryka Kasperczaka pojawiła się w 1978 roku, gdy został powołany przez selekcjonera Jacka Gmocha na mistrzostwa świata w Argentynie. Niestety, 21 czerwca 1978 roku w meczu z Brazylią, który odbył się na Estadio Ciudad de Mendoza, Polska przegrała 1:3, zajmując 3. miejsce w Grupie B drugiej rundy turnieju, co oznaczało ich eliminację. Po tym rozczarowującym meczu, Kasperczak ogłosił zakończenie swojej kariery w reprezentacji.

Kariera trenerska

Po zakończeniu swojej kariery piłkarskiej, Henryk Kasperczak postanowił spróbować swoich sił jako trener. W 1979 roku objął stanowisko trenera FC Metz, klubu we Francji, z którym w sezonie 1983/1984 zdobył Puchar Francji. Po tym sukcesie, w latach 1984-1987 prowadził AS Saint-Étienne, a następnie w latach 1987-1988 RC Strasbourg. W latach 1989-1990 był trenerem Racing Club de France i otrzymał tytuł Trenera roku 1990 we Francji według France Football. Kolejne lata to praca w HSC Montpellier (1990-1992), gdzie dotarł do ćwierćfinału Pucharu Zdobywców Pucharów 1990/1991, a następnie w 1993 roku prowadził Lille OSC.

Praca w Afryce i Azji

W późniejszym okresie, w latach 1993-1994, Kasperczak był selekcjonerem reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej. W swoim debiutanckim turnieju, Pucharze Narodów Afryki 1994, doprowadził swoją drużynę do 3. miejsca. Po tym sukcesie, objął stanowisko selekcjonera Tunezji, z którą w 1996 roku zdobył wicemistrzostwo Pucharu Narodów Afryki w Południowej Afryce oraz uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Atlancie, gdzie zespół zajmował ostatnią lokatę w grupie A. Kasperczak prowadził również Orły Kartaginy na Pucharze Narodów Afryki 1998, gdzie jego drużyna odpadła w ćwierćfinale z gospodarzami, Burkina Faso (1:1, k. 7:8). Po długim okresie nieobecności na mundialu, jego drużyna na Mistrzostwach Świata 1998 we Francji przegrała w dwóch meczach, a w wyniku tych rezultatów został zdymisjonowany.

Później Kasperczak miał krótki epizod w SC Bastii, a następnie trenował Al Wasl Club w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, reprezentację Maroka oraz chiński Shenyng Sealion. W latach 2001-2002 prowadził reprezentację Mali, z którą zajął 4. miejsce w Pucharze Narodów Afryki 2002, organizowanym przez Mali.

Wisła Kraków

W 2002 roku Henryk Kasperczak objął posadę trenera Wisły Kraków, a debiutował w zremisowanym 1:1 meczu z GKS-em Katowice 20 marca 2002 roku. W swoim pierwszym sezonie, 2001/2002, poprowadził klub do wicemistrzostwa oraz Pucharu Polski, a także dotarł do finału Pucharu Ligi, w którym Wisła przegrała w dwumeczu z Legią Warszawa 4:2. W następnym sezonie 2002/2003 zdobył z klubem mistrzostwo oraz Puchar Polski i dotarł do 1/8 finału Pucharu UEFA, gdzie w emocjonującym dwumeczu przegrał z włoskim S.S. Lazio wynikiem 5:4. Kasperczakowi udało się również obronić tytuł mistrza Polski w sezonie 2003/2004. W rozgrywkach Ligi Mistrzów 2004/2005, Wisła Kraków pokonała WIT Georgia Tbilisi, ale w kolejnej rundzie musiała stawić czoła Realowi Madryt, odnosząc dwie porażki. Mimo wyraźnej przewagi w tabeli ligowej podczas rundy jesiennej sezonu 2004/2005, został zwolniony z posady z powodu braku akceptacji dla nowych zasad współpracy.

Dalsza kariera

Po odejściu z Wisły Kraków, w styczniu 2005 roku, Kasperczak przyjął ofertę pracy w reprezentacji Egiptu, jednak nie zdołał objąć tej posady z powodu problemów finansowych w Egipskim Związku Piłki Nożnej. 26 czerwca 2006 roku został selekcjonerem reprezentacji Senegalu, z którą zakwalifikował się do Pucharu Narodów Afryki 2008 w Ghanie. Po remisie z Tunezją i porażce z Angolą, w styczniu 2008 roku został zwolniony. Po odejściu z Senegalu, 16 września 2008 roku objął posadę trenera Górnika Zabrze, jednak po spadku zespołu został zwolniony 3 czerwca 2009 roku. Kasperczak wrócił do Wisły Kraków 15 marca 2010 roku, gdzie zdobył wicemistrzostwo Polski, jednak po niepowodzeniach w Lice Europy 2010/2011 podał się do dymisji. W późniejszych latach prowadził również AO Kawala w Grecji oraz w 2013 roku objął selekcję Mali, z którą awansował do Pucharu Narodów Afryki 2015. Po serii remisów w tym turnieju, 8 marca 2015 roku zrezygnował z posady. W czerwcu 2015 roku był rozważany jako kandydat na selekcjonera reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej, a ostatecznie 13 lipca 2015 roku po raz drugi został trenerem Tunezji, gdzie zakończył swoją przygodę 8 kwietnia 2017 roku.

Statystyki

Klubowe

Statystyki klubowe Henryka Kasperczaka obejmują szczegółowe informacje na temat jego występów oraz osiągnięć w różnych ligach. W tabeli poniżej przedstawione są dane dotyczące klubów, w których grał, sezonów oraz osiągnięć zarówno w rozgrywkach ligowych, jak i pucharowych.

Klub	Sezon	Liga	Liga		Puchar		Europa		Łącznie
			Występy	Bramki	Występy	Bramki	Występy	Bramki	Występy	Bramki
Stal Mielec	1965/1966	II liga	_	_	_	_	–		_	_
	Razem		_	_	_	_	–		_	_
Legia II Warszawa	1966/1967	III liga	_	_	_	_	–		_	_
	1967/1968	III liga	_	_	_	_			_	_
	Razem		_	_	_	_	–		_	_
Stal Mielec	1968/1969	III liga	_	_	_	_	–		_	_
	1969/1970	II liga	_	_	_	_			_	_
	1970/1971	I liga	25	3	0	0	6	0	31	3
	1971/1972	I liga	26	5	2	0	6	3	34	8
	1972/1973	I liga	22	6	0	0	–		22	6
	1973/1974	I liga	30	8	2	0	2	0	34	8
	1974/1975	I liga	20	1	3	0	–		23	1
	1975/1976	I liga	30	4	4	0	8	0	42	4
	1976/1977	I liga	30	6	4	0	2	0	36	6
	1977/1978	I liga	26	4	2	0	–		28	4
	Razem		209	37	17	0	24	3	248	40
Suma w karierze			209	37	7	0	24	3	248	40

Reprezentacyjne

W przypadku występów w reprezentacji, Kasperczak miał znaczący wkład w drużynę narodową Polski. W kolejnej tabeli zgromadzono szczegóły na temat jego występów z lat, kiedy grał dla reprezentacji, łącznie z liczbą zdobytych bramek.

Nazwa reprezentacji	Rok	Liczba występów	Liczba goli
Polska
	1973	15	2
	1974	11	1
	1975	9	1
	1976	7	0
	1977	11	1
	1978	8	0
Suma		61	5

Gole w reprezentacji

Poniżej znajduje się szczegółowy wykaz wszystkich goli, które Henryk Kasperczak zdobył w trakcie swojej kariery międzynarodowej. Tabela pokazuje daty meczów, z jakimi rywalami miał do czynienia oraz wyniki spotkań.

Lp.	Data	Miejsce	Rywal	Gol	Wynik	Typ rozgrywek
1	20 marca 1973	Stadion Miejski w Łodzi	Stany Zjednoczone	3–0	4–0	Mecz towarzyski
2	3 sierpnia 1973	Soldier Field w Chicago	Stany Zjednoczone	1–0	1–0	Mecz towarzyski
3	9 października 1974	Stadion imienia 22 lipca w Poznaniu	Finlandia	1–0	3–0	Mecz towarzyski
4	8 października 1975	Stadion Miejski w Łodzi	Węgry	2–1	4–2	Mecz towarzyski
5	10 czerwca 1977	Stadion Narodowy w Limie	Peru	3–1	3–1	Mecz towarzyski

Sukcesy

Zawodnicze

Henryk Kasperczak odniósł niezapomniane sukcesy podczas swojej kariery zawodniczej, reprezentując klub Stal Mielec. Jego osiągnięcia obejmują:

• Mistrzostwo Polski w latach: 1973, 1976,
• Wicemistrzostwo Polski: 1975,
• Trzecie miejsce w mistrzostwach Polski: 1974,
• Finał Pucharu Polski: 1976,
• Ćwierćfinał Pucharu UEFA: 1976,
• Puchar Intertoto: 1971,
• Trofeo Colombino: 1978,
• Awans do II ligi: 1969,
• Awans do ekstraklasy: 1970.

W ramach reprezentacji Polski, Kasperczak również odniósł znaczące sukcesy, w tym:

• Trzecie miejsce na mistrzostwach świata: 1974,
• Wicemistrzostwo olimpijskie: 1976.

Nie można zapomnieć o jego osiągnięciach indywidualnych, które również przyczyniły się do jego legendy:

• Piłkarz Roku w plebiscycie „Piłki Nożnej”: 1976,
• Piłkarz Roku w plebiscycie „Sport”: 1976,
• Sportowiec Roku województwa rzeszowskiego, krośnieńskiego, przemyskiego oraz tarnobrzeskiego w plebiscycie dziennika „Nowiny”: 1976.

Trenerskie

Po zakończeniu gry, Henryk Kasperczak przeszedł do pracy jako trener, odnosząc dalsze sukcesy. Jego osiągnięcia trenerskie obejmują:

• Puchar Francji z FC Metz w 1984 roku,
• Ćwierćfinał Pucharu Zdobywców Pucharów z HSC Montpellier w 1991 roku,
• Trzecie miejsce z reprezentacją Wybrzeża Kości Słoniowej na Pucharze Narodów Afryki: 1994,
• Wicemistrzostwo Pucharu Narodów Afryki z reprezentacją Tunezji: 1996,
• Czwarte miejsce w Pucharze Narodów Afryki z reprezentacją Mali: 2002,
• Mistrzostwo Polski z Wisłą Kraków w latach: 2003, 2004,
• Wicemistrzostwo Polski: 2002, 2010,
• Puchar Polski w piłce nożnej: 2002, 2003,
• Finał Pucharu Ligi: 2002,
• 1/8 finału Pucharu UEFA: 2003.

Dzięki swoim osiągnięciom, Kasperczak zdobył również liczne nagrody indywidualne, w tym:

• Trener Roku we Francji w plebiscycie „France Football”: 1990,
• Trener Roku w plebiscycie „Piłki Nożnej”: 2002.

Odznaczenia i wyróżnienia

Henryk Kasperczak, wybitny sportowiec, jest laureatem wielu odznaczeń, które podkreślają jego zasługi w dziedzinie sportu.

• odznaka „Zasłużony Mistrz Sportu”,
• złoty Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe,
• srebrny Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

Życie prywatne

Henryk Kasperczak, znany polski piłkarz i trener, w lipcu 1971 roku poślubił Małgorzatę Nowak. Ta ważna chwila w jego życiu zaowocowała pięciorgiem dzieci, którymi wspólnie się opiekują.

---

Oceń: Henryk Kasperczak

---