Filip Bednorz

---

Życiorys

Filip Bednorz pochodził z robotniczej rodziny, był synem Józefa. Jego edukacja średnia odbyła się w Gimnazjum im. Jana III Sobieskiego w Krakowie, które ukończył w 1912 roku. Następnie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Księży Misjonarzy w Krakowie, jednak po dwóch latach podjął decyzję o przeniesieniu się do Widnawy. W trakcie I wojny światowej walczył na froncie zachodnim, co na pewno miało znaczący wpływ na jego dalsze życie i działalność. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk biskupa Adolfa Bertrama w 1920 roku. Po ich uzyskaniu, rozpoczął pracę jako wikariusz oraz katecheta w Pszczynie. Później pełnił funkcję katechety w Królewskiej Hucie i Tarnowskich Górach, gdzie także był prefektem konwiktu biskupiego. W swoim życiu włączył się aktywnie w działalność Związku Młodzieży Polskiej Męskiej, a także jako katecheta działał w Katowicach. W 1933 roku objął stanowisko administratora parafii w Syryni. W czasie II wojny światowej działał jako referent w Kurii Diecezjalnej w Katowicach. Po zakończeniu wojny aktywnie uczestniczył w ruchu „księży patriotów”, który zyskał na znaczeniu w tamtym okresie. W trakcie Ogólnokrajowego Zjazdu Kół Księży w lutym 1952 roku w Warszawie, stał się członkiem Prezydium Głównej Komisji Księży. Dnia 25 listopada 1952 roku, podczas zebrania Okręgowej Komisji Księży, został wybrany wikariuszem kapitulnym, jednak ten wybór okazał się nieważny, ponieważ został dokonany pod presją władz, czego dowodem był nadzór Jerzego Ziętka nad procesem głosowania. Po objęciu urzędu, wszelkie stanowiska obsadził duchownymi sympatyzującymi z jego ruchem, co przyczyniło się do wprowadzenia nowych porządków w diecezji. Niestety, dnia 10 stycznia 1954 roku miał miejsce tragiczny wypadek samochodowy, do którego doszło w miejscowości Bełk, gdy wracał z rekolekcji dla kapłanów, które odbywały się w Kokoszycach. W wyniku odniesionych ran, Filip Bednorz zmarł 13 stycznia. Jego ostatnim miejscem spoczynku stały się Katowice.

Odznaczenia

Filip Bednorz otrzymał liczne wyróżnienia, które odzwierciedlają jego znaczący wkład w działalność społeczną oraz publiczną.

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany uchwałą Rady Państwa z 22 lipca 1953, za zasługi w pracy społecznej,
• Złoty Krzyż Zasługi, nadany w 1951 roku.

---

Oceń: Filip Bednorz

---