Andrzej Roczniok


Andrzej Roczniok, urodzony 29 października 1958 roku w Zabrzu, to postać, która na stałe wpisała się w historię ruchów opozycyjnych w Polsce w czasach PRL-u. Jego zaangażowanie w działalność polityczną rozpoczęło się w 1980 roku, kiedy to stał się członkiem Związku Zawodowego „Solidarność”, odgrywając istotną rolę w walce o wolność i demokrację.

W ciągu swojej kariery, Roczniok nie ograniczał się jedynie do działań opozycyjnych; był także aktywnym samorządowcem. Jednym z jego celów była promocja i uznanie narodowości śląskiej, co odzwierciedla jego zamiłowanie do kultury i tradycji regionu. Dzięki swojej determinacji, przyczynił się do zwiększenia świadomości o śląskiej tożsamości narodowej.

Życiorys

Andrzej Roczniok to postać o bogatej biografii, która sięga lat młodzieńczych. W 1979 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące nr 1 im. Włodzimierza Ilicza Lenina w Zabrzu, co stanowiło fundament jego późniejszych działań zawodowych i społecznych.

Po ukończeniu szkoły rozpoczął pracę w magazynie, a od 1980 do 1991 pełnił rolę listonosza, co daje mu unikalne spojrzenie na codzienne sprawy lokalnej społeczności. W latach 1980-1981 objął funkcję przewodniczącego zabrzańskiego koła Konfederacji Polski Niepodległej. Jego zaangażowanie w działalność opozycyjną doprowadziło do internowania w latach 1981-1982.

W okresie tym Roczniok aktywnie wspierał niezależne wydawnictwa, a w latach 1989-1992 związał się ze Stowarzyszeniem Chrześcijańsko-Demokratycznym, którego był współzałożycielem. W latach 1990-1994 był członkiem Rady Miejskiej Zabrza, reprezentując Blok Chrześcijańsko-Demokratyczny, oraz zasiadał w zarządzie miasta.

Od 1993 do 2005 roku pełnił funkcję członka Zarządu Śląskiego Unii Polityki Realnej, jednak w 2005 roku postanowił opuścić tę partię. Później był aktywnym działaczem Ruchu Autonomii Śląska aż do 2007 roku, gdzie pełnił funkcję członka rady naczelnej.

W 2004 roku objął przewodnictwo w niezarejestrowanym Związku Ludności Narodowości Śląskiej, który zajmuje się kwestiami mniejszości śląskiej. W trakcie spisu powszechnego w 2002 roku zainicjował apel o deklarowanie narodowości śląskiej, a jego działania miały na celu koordynację oraz promowanie idei narodowości śląskiej poprzez Ruch Autonomii Śląska.

Wśród jego osiągnięć należy odnotować nadanie językowi śląskiemu kodu ISO 639-3: „szl” 18 lipca 2007 roku. Inicjował również obchody 1144. rocznicy Chrztu Śląska. Jako przedstawiciel języka śląskiego uczestniczył 13 grudnia 2003 roku w powołaniu organizacji PolBLUL, która jest częścią EBLUL – Europejskiego Biura Języków Rzadziej Używanych.

W styczniu 2005 roku wsparł ratowanie polskich mszy w Essen w Niemczech, a także podkreślił środowiskowe uznanie języka śląskiego przez Bibliotekę Kongresu USA. W 2017 roku stał się jednym z założycieli partii Ślonzoki Razem, która została zarejestrowana w 2018 roku.

Roczniok nie stronił również od przypominania o historii Śląska, informując o istnieniu obozów koncentracyjnych dla Ślązaków w Oświęcimiu po styczniu 1945 roku. Współorganizował konferencję na temat tożsamości języka śląskiego, która odbyła się 30 czerwca 2008 roku w Sali Sejmu Śląskiego w Katowicach.

28 sierpnia 2008 roku, wraz z Rudolfem Kołodziejczykiem, wystosował apel do premiera Donalda Tuska o uznanie przez Polskę niepodległości Abchazji i Osetii Północnej. W sierpniu 2009 roku w oświadczeniu ZLNŚ odniósł się do deklaracji o nieagresji podpisanej przez Józefa Piłsudskiego z Niemcami, określając ją mianem paktu Hitler-Piłsudski.

W 2010 roku nie udało mu się zarejestrować komitetu wyborczego „Narodowość Śląska a inksze Ślonzoki”, jednak nie poddał się i złożył protest w Sądzie Okręgowym w Gliwicach, domagając się unieważnienia wyborów do Sejmiku Województwa Śląskiego.

Jako wydawca „Kuriera Chadeckiego” oraz „Slůnskij Nacyji”, prowadzi również wydawnictwo Narodowa Oficyna Śląska, a jego dotychczasowa działalność odnotowywana jest w dokumentacji Instytutu Pamięci Narodowej, gdzie zaznaczone jest, że w latach 1978-1981 był tajnym współpracownikiem służb bezpieczeństwa PRL pod pseudonimem „Arocszebla”.

Przypisy

  1. Paweł Pawlik: Kolejna śląska partia zarejestrowana. onet.pl, 25.06.2018 r. [dostęp 06.07.2018 r.]
  2. Inwentarz archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej [online], inwentarz.ipn.gov.pl [dostęp 19.05.2019 r.]
  3. Amerykanie nie uznają języka śląskiego. onet.pl, 18.09.2008 r. [dostęp 06.07.2018 r.]
  4. Marcin Zasada: Śląscy liderzy oburzeni postawą liderów ZLNŚ. naszemiasto.pl, 25.08.2009 r. [dostęp 06.07.2018 r.]
  5. „Narodowość Śląska” domaga się unieważnienia wyborów. wp.pl, 01.12.2010 r. [dostęp 06.07.2018 r.]

Oceń: Andrzej Roczniok

Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:8