Kolonia Wieszowska

Historia Kolonii Wieszowskiej sięga lat 70. XVIII wieku, kiedy to rozpoczęła się kolonizacja terenów w pobliżu Grzybowic. W tym okresie powstały dwie kolonie, z których druga to Marienau, wcześniej stanowiąca część Wieszowy. Właścicielem tych terenów był prawdopodobnie Larisch, będący ówczesnym właścicielem Grzybowic. Osadnicy przybyli tu, otrzymując po 8 morgów ziemi, a król dofinansował ich nową działalność, przyznając każdemu od 70 do 100 talarów na zagospodarowanie.

Co więcej, koloniści przez kilka pierwszych lat byli zwolnieni od płacenia podatków, co z pewnością ułatwiło im adaptację w nowym miejscu. Do 1877 roku Philipsdorf istniał jako samodzielna jednostka administracyjna, początkowo przynależąca do powiatu bytomskiego, a od 1873 roku do powiatu tarnogórskiego. Spis z 1874 roku wskazuje, że na początku grudnia 1867 roku osada liczyła 189 mieszkańców, a w grudniu 1871 roku ich liczba spadła do 178.

W 1877 roku nastąpiła znacząca zmiana, kiedy to samodzielność administracyjna gminy Philipsdorf została zniesiona, a obszar ten, wraz z kolonią Marienau oraz Grzybowicami nazywanymi wtedy Grzibowitz, utworzył nową jednostkę administracyjną – gminę Grzybowice, znaną również jako Pilzendorf.

Po zakończeniu II wojny światowej Kolonia Wieszowska została przyłączona do Polski. W wyniku administracyjnych przekształceń oraz zniesienia gminy Grzybowice, od 1 grudnia 1945 roku, obszar Kolonii Wieszowskiej wszedł w skład gminy Wieszowa. Natomiast z dniem 1 kwietnia 1951 roku, wraz z Grzybowicami, został włączony w granice Zabrza, co przyczyniło się do dalszego rozwoju tej malowniczej okolicy.