Kolonia Grzybowska

Początki Kolonii Marienau sięgają lat 70. XVIII wieku, kiedy to w ramach kolonizacji związanej z rozwojem pobliskich Grzybowic, powstała ta osada. Drugą kolonią w okolicy był Philipsdorf, który był częścią Wieszowy. Założycielem zarówno Marienau, jak i Philipsdorf był prawdopodobnie Larisch, ówczesny właściciel Grzybowic, który przydzielił nowym osadnikom po osiem morgów ziemi. Dodatkowo, król przekazał każdemu z kolonistów kwoty w wysokości od 70 do 100 talarów, które miały służyć do zagospodarowania przyznanych terenów. Osadnicy zostali także zwolnieni od płacenia podatków przez kilka lat, co znacząco ułatwiło im adaptację w nowym miejscu.

Marienau funkcjonował jako samodzielna jednostka administracyjna aż do 1877 roku. Na początku znajdował się w granicach powiatu bytomskiego, a od roku 1873 przeszedł pod jurysdykcję powiatu tarnogórskiego. Zgodnie z danymi z 1874 roku, gmina ta miała charakter jednostkowy, licząc 89 mieszkańców w grudniu 1867 roku oraz 87 w grudniu 1871 roku. W 1877 roku zniesiono samodzielność administracyjną gminy Marienau, która została połączona z kolonią Philipsdorf oraz Grzybowicami, tworząc jedną jednostkę administracyjną o nazwie Grzybowice.

Po zakończeniu II wojny światowej obszar ten został przyłączony do Polski. Od 1 grudnia 1945 roku, w związku ze zniesieniem gminy Grzybowice, teren Kolonii Grzybowskiej włączono do gminy Wieszowa, a następnie, 1 kwietnia 1951 roku, obszar ten, wraz z Grzybowicami, stał się częścią miasta Zabrze.