Wojtek Wolski

---

Kariera klubowa

Wojtek Wolski, utalentowany hokeista, swoją przygodę z profesjonalnym sportem rozpoczął w młodym wieku, grając w drużynach juniorskich i ligi kanadyjskiej. Na przestrzeni lat występował w szeregu klubów, co pozwoliło mu zdobyć cenne doświadczenie oraz osiągnąć wiele sukcesów.

• Toronto Marlboros Midget AAA (2000-2001),
• St. Michael’s Buzzers (2001-2002),
• Brampton Battalion (2002-2006),
• Colorado Avalanche (2005-2010),
• Phoenix Coyotes (2010-2011),
• New York Rangers (2011-2012),
• Connecticut Whale (2012),
• Florida Panthers (2012),
• Washington Capitals (2012-2013),
• Ciarko PBS Bank KH Sanok (2012-2013),
• Torpedo Niżny Nowogród (2013-2015),
• Mietałłurg Magnitogorsk (2015-2016),
• Kunlun Red Star (2017),
• Mietałłurg Magnitogorsk (2017-2018),
• Kunlun Red Star (2018-2019),
• HC Ambrì-Piotta (2019),
• HC Oceláři Trzyniec (2019-2020).

Brampton Battalion

Wolski rozpoczął swoją karierę w kanadyjskich rozgrywkach juniorskich, gdzie w 2002 roku został wybrany w drafcie CHL z numerem 3 przez zespół Brampton Battalion. Jego czteroletni pobyt w OHL zaowocował ustanowieniem rekordów dotyczących goli, asyst oraz punktów.

Colorado Avalanche

W 2004 roku, po wybraniu go z numerem 21 w pierwszej rundzie draftu NHL przez Colorado Avalanche, Wolski zadebiutował w NHL 5 października 2005 roku w meczu przeciwko Toronto Maple Leafs. Pierwszego gola strzelił kilka dni później przeciwko Calgary Flames, a w sezonie 2006/2007 wystąpił w Meczu Gwiazd NHL.

W ciągu pięciu sezonów, które spędził w Denver, uzyskał łącznie 193 punkty w punktacji kanadyjskiej oraz zdobył doświadczenie w fazie play-off, gdzie zdobył 9 punktów.

Phoenix Coyotes

Po transferze do Phoenix Coyotes 2 marca 2010 roku, Wolski szybko zaadaptował się w nowym zespole, zdobywając gola podczas debiutu w meczu z Colorado Avalanche. W swoim pierwszym sezonie w Coyotes rozegrał 36 meczów, uzyskując 6 goli i 10 asyst.

New York Rangers

Transfer do New York Rangers w styczniu 2011 roku był spełnieniem marzeń Wolskiego, jednak jego udział w sezonie został ograniczony z powodu kontuzji. Po rehabilitacji zagrał w klubie farmerskim Connecticut Whale, gdzie zdobył 3 gole i 2 asysty. Ostatecznie przeszedł do Florida Panthers, gdzie rozegrał kolejny etap swojego rozwoju hokejowego.

Florida Panthers

W takim samym charakterze, jak wcześniej, Wolski szybko zdobył uznanie w nowym klubie. W swoim debiucie strzelił wyrównującego gola, a jego umiejętności były na tyle wysoko cenione, że klub określił jego występy jako „zjawiskowe”. Po udanym sezonie zdobył 4 gole i 5 asyst.

Washington Capitals

Po podpisaniu rocznego kontraktu z Washington Capitals 11 lipca 2012 roku, Wolski zadebiutował w barwach nowej drużyny w meczu inaugurującym sezon. W swoim pierwszym meczu zdobył gola oraz asystę, co dodało mu pewności w dalszym sezonie, w którym łącznie uzyskał 13 punktów w 27 meczach.

Ciarko PBS Bank KH Sanok

Ze względu na lokaut w NHL, Wolski zdecydował się na występy w polskim klubie Ciarko PBS Bank KH Sanok. Zadebiutował w lidze 19 października 2012 roku, gdzie zdołał uzyskać dziesięć punktów. Udział w turnieju Pucharu Kontynentalnego zakończył się na etapie grupowym, jednak jego indywidualne osiągnięcia były zauważalne.

Torpedo Niżny Nowogród

W 2013 roku Wolski przeszedł do Torpedo Niżny Nowogród, gdzie w pierwszym sezonie KHL zdobył 38 punktów. Jako kapitan drużyny pokazał swoje umiejętności, stając się ważnym elementem zespołu.

Mietałłurg Magnitogorsk (I)

W 2015 roku Wolski dołączył do Mietałłurga Magnitogorsk, w którym odniósł znaczące sukcesy, zdobywając Puchar Gagarina i stając się pierwszym Polakiem z tym trofeum. Jego dobra forma i skuteczność były doceniane przez zespół.

Kunlun Red Star (I)

Po przerwie spowodowanej kontuzją, Wolski wrócił na lód w 2017 roku, gdzie podpisał kontrakt z Kunlun Red Star. Powrót był udany, zdobył ważne gole i asysty, potwierdzając swoje umiejętności na wymagających lodowiskach KHL.

Mietałłurg Magnitogorsk (II)

Drugi etap jego kariery w Mietałłurgu Magnitogorsk przyniósł kolejne wyzwania oraz kontuzje, ale także sukcesy, gdyż Wolski zdołał wrócić na lodowisko po operacji kręgosłupa, co było dużym osiągnięciem.

Kunlun Red Star (II)

W późniejszych latach, po wróceniu do Kunlun Red Star, jeszcze raz pokazał swoje umiejętności, zdobywając cenne punkty i stając się kluczowym zawodnikiem w ofensywie zespołu.

Ambrì-Piotta, Trzyniec

Na końcu swojej kariery, Wolski spędził czas w HC Ambrì-Piotta oraz drużynie HC Oceláři Trzyniec, gdzie odniósł sukcesy w czeskiej lidze. Niestety, pandemia COVID-19 zatrzymała rozgrywki, a Wojtek postanowił zakończyć karierę zawodniczą w wieku niespełna 35 lat.

Kariery Wolskiego to pasmo sukcesów oraz wyzwań, a jego historia w hokeju będzie inspiracją dla wielu młodych sportowców.

Kariera reprezentacyjna

W przeszłości istniały
spekulacje dotyczące możliwości występów Wojtka Wolskiego zarówno w drużynie narodowej Kanady, jak i Polski. Przez długi czas, zawodnik borykał się z dużą konkurencją, co utrudniało mu zdobycie miejsca w składzie reprezentacji Klonowego Liścia. Tematyka jego potencjalnego udziału w reprezentacji Kanady zaczęła pojawiać się w mediach szczególnie w sezonie NHL 2009/2010, na kilka miesięcy przed zimowymi igrzyskami olimpijskimi w 2010 roku.

Jednakże, występy w kadrze narodowej Polski były mu utrudnione z powodu przepisów ustanowionych przez IIHF. Zgodnie z tymi regulacjami, w reprezentacji Polski mogą grać wyłącznie ci zawodnicy, którzy przez co najmniej dwa lata występowali w polskiej ekstralidze. Dodatkowo, napotykał również na problem czasowy, ponieważ mistrzostwa świata niższych dywizji, w których uczestniczyła Polska, zbiegały się z sezonem NHL. Mimo tych przeszkód, Wolski niejednokrotnie wyrażał swoje polskie korzenie oraz gotowość do gry dla kraju swoich przodków.

W sierpniu 2017 roku, uczestniczył w przedsezonowym turnieju towarzyskim w Soczi jako członek zespołu Kanady. W październiku tego samego roku, Wolski został powołany do reprezentacji Kanady na międzynarodowy turniej Karjala Cup w Finlandii, który był elementem Euro Hockey Tour w sezonie 2017/2018, służącym jako przygotowanie do ZIO 2018. Podczas kolejnego wydarzenia w ramach EHT, Puchar Pierwszego Kanału w Moskwie, zdobył decydującego gola w meczu przeciwko Korei Południowej, zakończonym wynikiem 4:2.

W styczniu 2018 roku, Wolski znalazł się w składzie Kanady na Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Pjongczangu. Swój debiut w turnieju miał 15 lutego 2018 roku, kiedy to w grupowym meczu z Szwajcarią zdobył dwie bramki, przyczyniając się tym samym do wygranej 5:1. W kolejnym spotkaniu, które miało miejsce 17 lutego przeciwko Czechom, Wolski był jedynym zawodnikiem z drużyny, który wykonał skuteczny najazd w rzutach karnych, jednak Kanada uległa Czechom wynikiem 2:3.

Następnego dnia, 18 lutego, w meczu grupowym z Koreą Południową, przyczynił się do pierwszego gola zespołu, asystując Christianowi Thomasowi w wygranym spotkaniu 4:0. Niestety, nie miał szczęścia w kolejnych meczach – ani w ćwierćfinale 21 lutego z Finlandią, który zakończył się zwycięstwem 1:0, ani w półfinale 23 lutego, gdzie drużyna przegrała w dramatycznym stylu 3:4 z Niemcami. Walkę o brązowy medal Wojtek Wolski stoczył w dniu swoich 32 urodzin, 24 lutego, zdobywając szóstego gola w wygranym meczu przeciwko Czechom, które zakończyło się rezultatem 6:4.

Statystyki

W poniższym zestawieniu znajdują się szczegółowe statystyki Wojtka Wolskiego, które przedstawiają jego występy w różnych sezonach rozgrywkowych.

_			_	Sezon regularny					_	Play-off
Sezon	Drużyna	Liga		Mecze	Gole	Asysty	Punkty	Kary		Mecze	Gole	Asysty	Punkty	Kary
2001/2002	St. Michael’s Buzzers	OPJHL		33	16	33	49	40		–	–	–	–	–
2002/2003	Brampton Battalion	OHL		64	25	32	57	24		11	5	0	5	6
2003/2004	Brampton Battalion	OHL		66	29	41	70	30		12	5	3	8	8
2004/2005	Brampton Battalion	OHL		67	29	44	73	41		6	2	5	7	6
2005/2006	Brampton Battalion	OHL		57	47	81	128	46		–	–	–	–	–
2005/2006	Colorado Avalanche	NHL		9	2	4	6	4		8	1	3	4	2
2006/2007	Colorado Avalanche	NHL		76	22	28	50	14		–	–	–	–	–
2007/2008	Colorado Avalanche	NHL		77	18	30	48	14		7	2	3	5	2
2008/2009	Colorado Avalanche	NHL		78	14	28	42	28		–	–	–	–	–
2009/2010	Colorado Avalanche	NHL		62	17	30	47	21		–	–	–	–	–
2009/2010	Phoenix Coyotes	NHL		18	6	12	18	6		7	4	1	5	0
2010/2011	Phoenix Coyotes	NHL		36	6	10	16	10		–	–	–	–	–
2010/2011	New York Rangers	NHL		37	6	13	19	8		5	1	2	3	0
2011/2012	New York Rangers	NHL		9	0	3	3	2		–	–	–	–	–
2011/2012	Connecticut Whale	AHL		6	3	2	5	0		–	–	–	–	–
2011/2012	Florida Panthers	NHL		22	4	5	9	0		2	0	0	0	4
2012/2013	Ciarko PBS Bank KH Sanok	PLH		9	3	7	10	37		–	–	–	–	–
2012/2013	Washington Capitals	NHL		27	4	5	9	6		–	–	–	–	–
2013/2014	Torpedo Niżny Nowogród	KHL		54	19	19	38	60		7	1	2	3	2
2014/2015	Torpedo Niżny Nowogród	KHL		52	23	20	43	36		5	2	2	4	8
2015/2016	Mietałłurg Magnitogorsk	KHL		54	18	29	47	22		23	2	8	10	25
2016/2017	Mietałłurg Magnitogorsk	KHL		19	5	5	10	6		–	–	–	–	–
2017/2018	Kunlun Red Star Mietałłurg Magnitogorsk	KHL		32 14	7 5	21 7	28 12	42 10		11	5	6	11	4
2018/2019	Mietałłurg Magnitogorsk Kunlun Red Star	KHL		18 26	6 5	9 8	15 13	0 10		–	–	–	–	–
2019/2020	Kunlun Red Star	KHL		19	2	2	4	8		–	–	–	–	–
2019/2020	HC Oceláři Trzyniec	ELH		13	10	7	17	8		–	–	–	–	–
OPJHL				33	16	33	49	40		–	–	–	–	–
OHL				253	130	198	328	143		29	12	8	20	20
NHL				451	99	168	267	113		29	8	9	17	8
AHL				6	3	2	5	0		–	–	–	–	–
PHL				9	3	7	10	37		–	–	–	–	–
KHL				288	90	120	210	194		46	10	18	28	39
ELH				13	10	7	17	8		_	_	_	_	_
Łącznie w obu etapach sezonów				1053	351	535	886	535		104	30	35	65	67
Suma łączna obu statystyk				1157	381	570	951	602		_	_	_	_	_
Suma z turniejami nieligowymi				1169	387	571	958	608		_	_	_	_	_

Sukcesy i wyróżnienia

„W reprezentacyjnych sukcesach Wojtka Wolskiego znajdziemy brązowy medal zdobyty na zimowych igrzyskach olimpijskich w 2018 roku, będących odbywającym się w Kanadzie. W kontekście osiągnięć klubowych jego lista jest równie imponująca:

• Brązowy medal Canada Winter Games uzyskany w 2003 roku z drużyną Team Ontario,
• Emms Trophy, które zdobył w latach 2003 oraz 2006, grając w Brampton Battalion,
• Puchar Gagarina, przyznawany za mistrzostwo KHL w 2016 roku z Mietałłurgiem Magnitogorsk,
• Złoty medal mistrzostw Rosji w 2016 roku z Mietałłurgiem Magnitogorsk,
• Srebrny medal mistrzostw Rosji w 2017 roku z Mietałłurgiem Magnitogorsk.

W przypadku wyróżnień indywidualnych, Wolski stawał na najwyższej pozycji w wielu klasyfikacjach na poziomie OHL i CHL. Przykładowo, w sezonie 2002/2003 znalazł się w składzie gwiazd pierwszoroczniaków.

• W sezonie 2003/2004 zdobył miejsce w pierwszym składzie gwiazd OHL, otrzymał nagrodę dla najbardziej perspektywicznego zawodnika oraz wziął udział w CHL Top Prospects Game,
• W sezonie 2005/2006 osiągnął piąte miejsce w klasyfikacji strzelców z 47 golami,
• Trzecie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej z 128 punktami oraz asystentów z 81 asystami.

Oprócz tego, Wolski zdobył drugi skład gwiazd OHL, Red Tilson Trophy jako najwybitniejszy zawodnik OHL oraz William Hanley Trophy za sportowość. W 2006 roku zagrał również w NHL YoungStars Game.

W kolejnych latach w KHL, na przykład w sezonie 2013/2014, zajął 12. miejsce w klasyfikacji strzelców z 19 golami, co przyniosło mu również 16. miejsce w punktacji kanadyjskiej z 38 punktami.

• W sezonie 2014/2015 ustanowił rekord ligi KHL zdobywając hat-tricka w czasie zaledwie 106 sekund,
• Wziął udział w Meczu Gwiazd KHL, zdobywając 2 gole oraz bijąc rekord w czasie okrążenia lodowiska na poziomie 13,178 sekundy.

W sezonie 2015/2016 osiągnął piąte miejsce w klasyfikacji +/- w fazie play-off z wynikiem +10, a w sezonie 2017/2018 znalazł się w czołówce w kilku kategoriach, w tym:

• dziesiąte miejsce w klasyfikacji asystentów sezonu zasadniczego z 28 asystami,
• dziesiąte miejsce w średnim czasie gry wynoszącym 19,22 minuty,
• dwunaste miejsce w klasyfikacji strzelców fazy play-off z 5 golami zdobytymi w 11 meczach.

Jego kariera to przykład niezwykłych osiągnięć i talentu na różnych poziomach rozgrywek hokejowych.

Życie prywatne

W 1988 roku Wojtek Wolski z rodziną opuścił Polskę. Podróż rozpoczęła się wraz z jego rodzicami, Zofią oraz Wiesławem (ang. Wes) oraz starszym bratem Kordianem. Emigracja została zainicjowana przez ojca, który ukończył technikum górnicze na Śląsku i z racji swoich kwalifikacji pracował jako sztygar w KWK Makoszowy. Rodzina spędziła 18 miesięcy w obozie dla uchodźców w Niemczech, po czym wyruszyła do Kanady, osiedlając się w Toronto, gdzie mieszkało już rodzeństwo matki.

Początkowo Wojtek zajmował się piłką nożną, ale dzięki bratu, który trenował hokej, zafascynował się tym sportem. Jego pierwsze kroki na lodzie stawiał na lodowisku w dzielnicy Etobicoke. Dysponując łyżwami brata, które były na niego zbyt duże, improwizował, wkładając gazety do środka i zakładając trzy pary skarpet, aby uzyskać akceptowalny komfort. W wieku 7 lat rozpoczął regularne treningi hokejowe. Wkrótce rodzina postanowiła przenieść się do Mississauga, a Wojtek od tego czasu spędza wiele czasu w Toronto, gdzie posiada dom rodzinny.

Ze względu na skomplikowane imię i nazwisko, dla północnoamerykańskich fanów oraz dziennikarzy NHL w mediach pojawiło się uproszczone wymawianie jego nazwiska, które brzmiało: VOY-teck VOHL-skee, co miało na celu ułatwienie odczytu. W 2010 roku otrzymał tytuł honorowego kibica Górnika Zabrze, a jako pamiątkę obdarowano go koszulką z numerem 86, z którym występuje.

Interesującym faktem jest, że Wolski jest spokrewniony z reprezentantem Polski w piłce nożnej, Sebastianem Milą. W latach 2006-2007 utrzymywał związek z kanadyjską aktorką Ashley Leggat, a w 2011 roku media informowały o jego znajomości z Martą Krupą, siostrą znanej modelki Joanny Krupy. Aktualnie jest w związku z Jesse Lammers, z którą ma dwóch pięknych dzieci – syna Westona Daniela, który przyszedł na świat 17 stycznia 2015 roku, oraz córkę Lennon, urodzoną 17 marca 2017 roku.

W listopadzie 2020 roku Wojtek w parze z Meagan Duhamel zdobył pierwsze miejsce w szóstym sezonie kanadyjskiego programu telewizyjnego „Battle of the Blades”. W tym show występują pary złożone z hokeistów i łyżwiarek figurowych, którzy rywalizują ze sobą w tańcach na lodzie. Wszelkie wygrane, które oboje przyznali sobie, w wysokości 50 tys. dolarów, postanowili przeznaczyć na cele charytatywne.

---

Oceń: Wojtek Wolski

---