Jadwiga Maria Rodowicz-Czechowska, urodzona 11 maja 1954 roku w Zabrzu, to postać o wielkim wkładzie w polską japonistykę. Jej specjalizacja obejmuje historię dramatu japońskiego oraz myśli teatrologicznej, co czyni ją ekspertem w tej dziedzinie.
Oprócz działalności akademickiej, pełniła również funkcje publiczne jako urzędniczka państwowa i dyplomata. W latach 2008-2012 miała zaszczyt reprezentować Rzeczypospolitą Polską jako ambasador w Japonii, gdzie mogła łączyć teoretyczną wiedzę z praktycznym doświadczeniem w relacjach międzynarodowych.
Życiorys
W 1977 roku Jadwiga Rodowicz-Czechowska ukończyła japonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Następnie kontynuowała swoje studia doktoranckie na Uniwersytecie Tokijskim. Swoją karierę zawodową rozpoczęła w Instytucie Orientalistycznym UW, gdzie już w 1982 roku uzyskała tytuł doktora nauk filologicznych.
Jest autorką wielu opracowań dotyczących historii teatru nō oraz przekładów na język polski dramatu i teorii teatralnej, których autorem jest Motokiyo Zeami. W swojej pracy badawczej zajmowała się również artykułami na temat japońskiej estetyki i tradycji kulturowych. W latach 1979-1989 była członkinią zespołu teatru „Gardzienice”, gdzie brała udział w takich przedstawieniach jak Spektakl Wieczorny, Gusła oraz Żywot Protopopa Awwakuma.
Rodowicz-Czechowska stworzyła również pierwszą sztukę, która została zrealizowana według klasycznych reguł japońskiego teatru nō. Był to Stroiciel fortepianu (Chōritsushi), który miał swoją premierę w 2011 roku zarówno w Polsce, jak i w Japonii. Jej debiut reżyserski przypadł na rok 2015, kiedy to zrealizowała Umiłowanie, które oparto na opowiadaniu Yukio Mishimy, wystawiane w Teatrze Pieśń Kozła.
W 1993 roku została radcą w Departamencie Afryki, Azji, Australii i Oceanii Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Rok później awansowała na I sekretarza, a później pełniła funkcję radcy w Ambasadzie RP w Tokio. Po odejściu z MSZ w 1999 roku prowadziła swoją własną firmę w Warszawie, jednak w 2001 roku powróciła do dyplomacji. W 2002 roku ponownie wyjechała na placówkę w Tokio jako chargé d’affaires ad interim, a w 2003 roku została radcą-ministrem i zastępczynią ambasadora.
Od 2006 do 2008 była urzędniczką w Departamencie Azji i Pacyfiku MSZ, gdzie ponadto wykładała na warszawskich uczelniach. Wraz z innymi inicjatorami założyła Fundację na rzecz Niematerialnego Dziedzictwa Kultury w Polsce. 28 lipca 2008 roku otrzymała nominację na stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego w Japonii, które sprawowała do 15 czerwca 2012 roku. Po tym okresie, 1 grudnia 2012, objęła funkcję radcy generalnego w biurze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Odznaczenia
W 2012 roku, Jadwiga Rodowicz-Czechowska została uhonorowana za swoje znaczące osiągnięcia w zakresie służby zagranicznej. Jej praca zawodowa oraz działalność dyplomatyczna przyniosły wymierne korzyści dla ojczyzny, co zaowocowało nadaniem jej Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski.
Rok później, w 2013 roku, rząd Japonii przyznał jej prestiżowy Order Wschodzącego Słońca II klasy, znany również jako Złota i Srebrna Gwiazda, co dodatkowo potwierdziło jej międzynarodowy wpływ i uznanie.
Publikacje
Jadwiga Rodowicz-Czechowska, znana ze swojej działalności naukowej oraz artystycznej, ma w swoim dorobku szereg ważnych publikacji. Oto niektóre z nich:
- Pięć wcieleń kobiety w teatrze nō, Warszawa: Pusty Obłok, 1993,
- Motokiyo Zeami, Aktor doskonały [tłumaczenie], Gdańsk: słowo/obraz terytoria, 2000,
- Boski dwumian. Przenikanie rzeczywistości w teatrze nō, Instytut im. Jerzego Grotowskiego, 2009.
Przypisy
- Radca Generalny MKiDN dr Jadwiga Maria Rodowicz-Czechowska uhonorowana przez rząd Japonii. mkidn.gov.pl, 23.01.2014 r. [dostęp 24.06.2014 r.]
- Jadwiga Rodowicz-Czechowska. theatreolympics2016.pl. [dostęp 09.01.2019 r.]
- Odznaczenia z okazji Dnia Służby Zagranicznej. prezydent.pl, 16.11.2012 r. [dostęp 16.11.2012 r.]
- M.P. z 2012 r. poz. 532
- M.P. z 2008 r. nr 59, poz. 530
- Dr Jadwiga Rodowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 16.11.2012 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Krzysztof Lewandowski (samorządowiec) | Józef Dubiel | Małgorzata Mańka-Szulik | Marzena Czarnecka | Jerzy Markowski | Jerzy Gołubowicz | Joachim Otte | Ewa Więckowska | Tomasz Bartłomiej Otrębski | Dawid Kostempski | Wojciech Poczachowski | Bożena Hager-Małecka | Wojciech Bradecki | Emil Gajdas | Alina Nowak (urzędnik państwowy) | Małgorzata Tkacz-Janik | Monika Sikora | Krzysztof Walenczak | Zbigniew Szaleniec | Teofil RóżańskiOceń: Jadwiga Rodowicz-Czechowska