Sebastian Kawa

---

Życiorys

Rodzina Sebastiana Kawy, oboje lekarze, postanowiła osiedlić się w Międzybrodziu Żywieckim, aby być w bliskim sąsiedztwie z Górską Szkołą Szybowcową „Żar”. Jego ojciec, Tomasz Kawa, zaangażowany społecznie jako instruktor w tej placówce, miał znaczący wpływ na rozwój sportowy syna. Górska Szkoła Szybowcowa „Żar”, powstała w czasach międzywojennych, jest uznawana za jedno z miejsc narodzin polskiego szybownictwa. Ponadto, Tomasz Kawa był również sportowcem w tej dziedzinie, reprezentując Polskę podczas Mistrzostw Świata w Nitrze w 2003 roku, gdzie występował w tej samej ekipie co jego syn.

Od najmłodszych lat, Sebastian Kawa miał do czynienia ze światem szybownictwa, jednak jego pierwszą pasją stało się żeglarstwo. Jako młody sportowiec uczestniczył w regatach organizowanych przez klub „Neptun” przy Fabryce Samochodów Małolitrażowych. W okresie od 8 do 18 roku życia rywalizował w klasach Optimist, Cadet oraz 420, zdobywając liczne tytuły Mistrza Polski oraz triumfując w Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży. Jego sukcesy na arenie międzynarodowej, w tym również reprezentowanie kraju w mistrzostwach Europy i świata, w znacznej mierze były efektem ciężkiej pracy i determinacji. Sebastian wspomina z sentymentem moment wręczenia mu pucharu przez księżną Dianę podczas zawodów na Morzu Irlandzkim.

W związku z osiągnięciem pełnoletności, Sebastian musiał zakończyć karierę żeglarską w klasie 420, a ponadto jego klub utracił dostęp do odpowiedniego sprzętu do startów, co uniemożliwiło mu dalszą rywalizację na wyższym poziomie. Gdyby sytuacja była inna, Sebastian Kawa z pewnością próbowałby swoich sił w klasie olimpijskiej 470.

W wieku 16 lat, kiedy to można było uzyskać III klasę pilota szybowcowego, Sebastian rozpoczął nowy rozdział w swojej sportowej karierze. W ciągu kolejnych dwóch lat z powodzeniem łączył szkolenie pilota z uprawianiem żeglarstwa, a do lipca 1992 roku zgromadził imponujące 200 godzin nalotu. W 1989 roku, pilotując szybowiec Pirat, osiągnął zamknięty przelot na dystansie 300 km, co jest jednym z trzech wymogów do zdobycia Odznaki Szybowcowej. W latach 1990-1991 intensywnie trenował na różnych typach szybowców, takich jak Pirat, Junior, Foka oraz Cobra.

W trakcie tego intensywnego treningu zdobył umiejętności do wykonywania lotów w trudnych, chmurowych warunkach, a także nocnych. Podkreśla rolę, jaką odegrał jego ojciec, przekazując mu cenną wiedzę i doświadczenie, które są niezbędne do osiągnięcia sukcesów w szybownictwie. Od 1992 roku zaczął biorą udział w zawodach o coraz wyższej randze. W swoich wspomnieniach ciekawie opisuje proces gromadzenia doświadczenia, które pozwalało mu na rywalizację z najlepszymi pilotami na świecie.

Sebastian Kawa ukończył liceum w Żywcu oraz kontynuował edukację na Śląskiej Akademii Medycznej, gdzie uzyskał specjalizację w ginekologii i położnictwie. Do 2011 roku pracował na etacie w Szpitalu Ogólnym w Bielsku-Białej, obecnie jest wolontariuszem. Jego doświadczenia w pracy zawodowej podsumowuje w żartobliwy sposób: „Wydaje się, że wszystkie dzieci podejmują decyzję by rodzić się o północy”. Poza pracą, aktywnie uczestniczy w działalności szkoleniowej Górskiej Szkoły Szybowcowej „Żar”.

Sebastian Kawa jest mężem i ojcem dwóch córek. W 2015 roku został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego w trakcie wyborów prezydenckich. W 2020 roku zagrał w reklamie telewizyjnej banku Pekao SA, ukazując swoją wszechstronność i zaangażowanie w różnych obszarach życia społecznego.

Zawodnik

Droga rozwoju

W swojej książce „Niebo pełne Żaru” Sebastian Kawa podkreśla, że wiele kluczowych umiejętności, które są niezbędne do skutecznego rywalizowania w szybownictwie, zdobył w trakcie swojej żeglarskiej kariery trwającej od ósmego do osiemnastego roku życia. Wymienia kilka istotnych umiejętności, takich jak zrozumienie i umiejętność wizualizacji przepływu powietrza w otoczeniu różnych przeszkód, a także skrupulatność i precyzja w przygotowaniach do rywalizacji. Dotyczy to zarówno kwestii sprzętowych, jak i znajomości przepisów oraz terenu zawodów, a także specyfiki występujących zjawisk.

W książce wielokrotnie podkreśla także, jak ważne jest psychiczne nastawienie, które pozwala zawodnikowi wytrwale dążyć do celu oraz utrzymać odporność na napotykane trudności. Daniel zwraca uwagę na znaczenie praktyki w opanowywaniu różnorodnych elementów technicznych związanych z pilotowaniem śmigłowców i szybowców, które są kluczowe dla osiągnięcia mistrzowskiego poziomu. Wyraża opinię, że nawet niewielka różnica umiejętności (1%) może przesądzać o tym, czy zawodnik odniesie sukces w zawodach, a ostateczna klasyfikacja pierwszej trójki często bywa wynikiem przypadkowych okoliczności. Jego wspomnienia koncertują również na aspekcie, iż wiele w konkursach lotniczych leży poza samą techniką i przemyślanym przygotowaniem.

W kontekście swoich doświadczeń z zawodów w Nowej Zelandii mówi: „…samą tylko techniką nie mogłem liczyć na zwycięstwo przeciwko współzawodnikom na tym poziomie. Musiałem zrobić coś szalonego…”

Kawa również akcentuje, że podstawowym elementem prowadzącym do sukcesu jest praca pod okiem kompetentnego trenera. Jego „Prawdziwym Trenerem” był Zygmunt Leśniak. Wspomina, że nauczył go, iż nie można nigdy odpuszczać. Wyjątkowym przykładem ilustrującym tę zasadę był jego udział w zawodach Grand Prix w Saint-Auban w 2005 roku, gdzie mimo zauważenia świeżego wraku szybowca postanowił zatroszczyć się o bezpieczeństwo, przekazując informacje o wypadku służbom ratunkowym. Choć poświęcił na to cenny czas, co znacząco obniżyło jego szanse w wyścigu, ostatecznie ukończył go z sukcesem, wykorzystując swoje znakomite umiejętności oraz znając lokalne warunki.

Opinie o (braku) dopingu w sportach lotniczych

Sebastian Kawa, który jest także lekarzem, dzieli się swoimi refleksjami na temat stosowania środków farmakologicznych w kontekście rywalizacji sportowej w swojej książce „Niebo pełne Żaru”. Zauważa, że środowisko pilotów wykazuje znaczącą tendencję do rezygnacji z używek, w tym alkoholu, którego sam nie spożywa z uwagi na negatywny wpływ na funkcjonowanie psychiki. Ocenia, że utrzymanie się na szczytowym poziomie w szybownictwie wymaga minimum dziesięciu lat intensywnego treningu oraz nieprzerwanego kontaktu z wysoką sprawnością umysłową.

Przebieg zawodów wymaga, by piloci przez około 14 dni przez długie godziny prezentowali równą, wysoką formę. Zatem każdy stymulant, używany nawet sporadycznie, mógłby mieć negatywne konsekwencje w postaci uzależnienia. Natomiast ciągłe stosowanie środków farmakologicznych prowadzi do trwałych uszczerbków zdrowotnych i wykluczenia z dalszej kariery. Kawa twierdzi, iż chociaż zdarzało mu się przegrywać, nigdy nie podejrzewał rywali o doping i jest przekonany, że nikt z czołowych pilotów nie stosuje żadnych niedozwolonych substancji.

Podejście do ryzyka

W swojej autobiograficznej relacji Kawa detaluje liczne aspekty dotyczące ryzyka w szybownictwie. Zwraca uwagę na różnorodne formy, jakie ono przybiera: ryzyko przegrania rywalizacji, uszkodzenia maszyny oraz zagrożenia życia pilota. Podkreśla, że pojęcie „ryzyka” jest w znacznej mierze zależne od umiejętności oraz odpowiedniego przygotowania, i że każdy pilot powinien świadomie szacować swój margines bezpieczeństwa w konkretnej sytuacji.

Kawa również przypomina, że mimo profesjonalnego podejścia, zawsze pozostaje element przypadku. Warto wspomnieć, że jego jedyna przegrana w zawodach wielkiej rangi (na Mistrzostwach Świata w Rieti 2008) miała miejsce w warunkach, w których 10% uczestników doznało poważnych uszkodzeń swoich szybowców. Zdarzenie to ma charakter wyjątkowy, a Kawa osobiście nie miał żadnego wypadku w tym rozgrywającym się wyścigu.

Dominacja

„Oby zawsze można było na podium wchodzić z własnym pucharem pod pachą i zabierać go z powrotem.”

Sebastian Kawa, po ostatniej konkurencji Chavez 2013, stwierdzając, że „Puchar wraca do Polski!” Po 2003 roku nieprzerwanie triumfował w każdych zawodach najwyższej rangi, w których brał udział, z wyjątkiem Mistrzostw Świata w klasie Standard w Rieti w 2008 roku. Jego ponadprzeciętne umiejętności koncentrujące się na współzawodnictwie, duża odporność psychiczna oraz przyjazne podejście do znakomitych rywali, wyróżniają go w tym środowisku. W sytuacjach zawodów Kawa doskonale radzi sobie oraz zdobywa czołowe odległości, często kończąc na szczycie, zwłaszcza w ostatnich konkurencjach.

Przykładem jego siły psychicznej jest uczestnictwo w Otwartych Mistrzostwach Stanów Zjednoczonych w Uvalde, gdzie w wyniku błędów osób trzecich został pozbawiony własnego szybowca i mógł wystartować dopiero od trzeciego dnia zawodów, z zerowym dorobkiem punktowym za pierwsze dwie konkurencje. Mimo tych trudności brał udział w kolejnych wyścigach na pożyczonym szybowcu, który musiał przetransportować pilotując z innego lotniska. Po przybyciu natychmiast wszedł na trasę, zdobywając drugie miejsce w tamtej konkurencji. Zgromadził wystarczającą liczbę punktów, aby uplasować się na drugim miejscu w klasyfikacji całych zawodów, wygrywając pięć z siedmiu konkurencji.

Obecne/ostatnie istotne zawody

Sebastian Kawa odniósł wielkie zwycięstwo zdobywając tytuł Mistrza Europy w Klasie 18m, podczas 17. Szybowcowych Mistrzostw Europy, które odbyły się w Vinon-sur-Verdon. Jego imponujący występ przebiegał według następującego scenariusza:

• Dzień 1 to późny start o 16:00 na trasę 400 km, gdzie Sebastian wystartował 50 minut po konkurentach z niskiej wysokości (600 m poniżej stawki rywali). Mimo trudnych warunków, znakomity lot w drugiej części dnia pozwolił mu zdobyć 4. miejsce.
• Dzień 2 był wyzwaniem, gdyż pożądana wiedza i doświadczenie były kluczowe w obliczu bezchmurnej fali podinwersyjnej. Tylko niektórzy zawodnicy z tego skorzystali, a Sebastian zdobył 2. miejsce dzięki decyzji o głębokim wejściu w strefy AAT.
• Dzień 3 przyniósł zdecydowane zwycięstwo Sebastiana, który przybył na metę ponad 10 minut przed następnym zawodnikiem. Pomimo teoretycznej przewagi francuskich pilotów, nietypowe warunki pogodowe znacząco wpłynęły na wyścig, co pozwoliło Kawie objąć prowadzenie w klasyfikacji.
• Dzień 4 to solidne zwycięstwo Sebastiana po intensywnej rywalizacji, gdzie pomimo problemów na starcie z zachowaniem wysokości, zdołał dogonić francuskich rywali w Alpach i zakończyć wyścig w wyznaczonym czasie.
• Dzień 5 okazał się wyzwaniem z zmienną i nieprzewidywalną pogodą. Sebastian uzyskał przewagę dzięki niewielkiej różnicy wysokości, co umożliwiło mu łatwiejszy lot nad przeszkodami, podczas gdy konkurenci zmagali się z trudniejszymi warunkami.
• Dzień 6 to ciężki wyścig w deszczu, gdzie Sebastian ukończył trasę jako ostatni, jednak większość zawodników nie przetrwała trasy. Żmudne zmagania przyniosły mu utratę prowadzenia w klasyfikacji.
• Dzień 7 to kolejne trudności – Sebastian zdobył drugie miejsce w trudnych warunkach, jednak katastrofa jednego z zawodników tragicznie wpłynęła na atmosferę zawodów.
• 17 czerwca nie odbył się wyścig z powodu wspomnianego zdarzenia.
• 18 czerwca wyścig odwołano w dwóch klasach, ale w klasie otwartej rozegrano 200 km.
• 19 czerwca kolejny wyścig został odwołany, co zdawało się być pechowe dla zawodników.
• Dzień 8 przyniósł trzeci wynik dla Sebastiana, co pozwoliło mu wrócić na prowadzenie w klasyfikacji ogólnej, zwłaszcza że Didier Hauss zaryzykował i stracił punkty.
• Dzień 9 zakończył się czwartym miejscem, co zapewniło mu ostateczny tytuł. Obaj liderzy wytrzymali intensywną rywalizację, wybierając ryzykowny lot.

2013

W 2013 roku podczas 17. Szybowcowych Mistrzostw Europy FAI, które odbyły się w Ostrowie Wielkopolskim, na lotnisku Michałków, Sebastian Kawa obronił swój tytuł Mistrza Europy w klasie Standard, zdobyty dwa lata wcześniej. Jego wyniki w poszczególnych dniach były następujące:

• Dzień 1: Sebastian zajął 1. miejsce, tuż przed Christophe Cousseau z Francji, co pokazało, że utrzymał medalową formę.
• Dzień 2: Polski zespół, lecąc najdłuższą trasą AAT, zdobył triadę na pierwszych miejscach (Sebastian Kawa, Paweł Wojciechowski, Łukasz Wójcik).
• Dzień 3: Ponowna dominacja polskich pilotów, Sebastian Kawa prowadził w klasyfikacji ogólnej.
• Dzień 4: Drugie miejsce z wynikiem minimalnym, utrzymując prowadzenie w klasyfikacji generalnej.
• Dzień 5: Kolejne drugie miejsce, zespół polski pozostawał na czołowych pozycjach.
• Dzień 6: Dwa miejsca poza czołówką z kilkoma wartościowymi punktami.
• Dzień 7: Prima dominacja – pierwsze miejsce.
• Dzień 8: Polskim pilotom ponownie udało się zdobyć lokaty na podium.
• Dzień 9: Spotkało go 13. miejsce, z ryzykiem nieukończenia trasy, ale pozostał na czołowej pozycji.
• Dzień 10: Osłabiony końcowy skok, lecz złoty medal Mistrzostw był dla Sebastiana Kawy na wyciągnięcie ręki.

Himalaya Gliding Project

Sebastian Kawa jest kluczowym uczestnikiem projektu znanego jako Himalaya Gliding Project, który ma na celu rekonesans szybownictwa w Himalajach. Realizacja projektu planowana jest na koniec roku 2013. Jego głównym celem jest zbadanie realnych warunków do uprawiania szybowania w obszarze najwyższych gór świata. Projekt przewiduje również próby pionierskich lotów szybowcowych w rejonie nepalskich ośmiotysięczników, co stanowi wyjątkowe wyzwanie i osiągnięcie w historii szybownictwa.

Pionierski lot w Himalajach

19 grudnia 2013 roku Sebastian Kawa wykonał swój pierwszy lot rekonesansowy, mając za sterami szybowiec typu Schleicher ASH 25Mi. Start miał miejsce na lotnisku w Pokharze. W trakcie kilkudziesięciominutowego lotu, który odbywał się w warunkach ograniczonej widoczności, miało miejsce przelot nad szczytem Sarangkot, co było znaczącym krokiem w realizacji projektu.

Lot nad Annapurną

Dnia 21 grudnia tego samego roku, Sebastian Kawa wykonał imponujący przelot nad najwyższymi szczytami masywu Annapurny, osiągając wysokość do 9600 m n.p.m. Lot rozpoczął się z pokharza, korzystając z napędu szybowca. Następnie skierował się w kierunku Przełęczy Green Wall. W kolejnej fazie użyto termiki oraz rotora, co umożliwiło przelot bezpośrednio nad szczytem Annapurny. W trakcie lotu wykorzystano silny wiatr, osiągający prędkość 180 km/h, co pozwoliło na przekroczenie prędkości 400 km/h względem ziemi. Po oblocie szczytów Annapurna Południowa oraz Annapurna I, podjęto decyzję o powrocie na lotnisko, a manewr lądowania zaplanowano już 36 km od górskiego pasma.

Lot nad K2

20 lipca 2024 roku, w określonym czasie i przestrzeni, Sebastian Kawa oraz Sebastian Lampart, obaj z tego samego aeroklubu, dokonali historycznego przelotu. Byli pierwszymi osobami, które szybowcem przeleciały nad majestatycznym K2, co stanowi znaczący moment w historii szybownictwa i eksploracji lotniczej nad najwyższymi szczytami świata.

Najważniejsze osiągnięcia

Najważniejsze osiągnięcia Sebastiana Kawa są imponujące i zachwycające. Jednym z jego największych sukcesów było zwycięstwo w Mistrzostwach Świata w 2012 roku. To wydarzenie przyczyniło się do znaczącego rozwoju sportów lotniczych w Polsce.

W tym samym czasie Sebastian Kawa zdołał pobić wcześniejszy rekord Ingo Rennera z Australii, który dotyczył liczby jego triumfów w konkurencjach przelotowych podczas mistrzostw świata. Warto zwrócić uwagę na fakt, że rekord ten był utrzymywany przez wiele lat.

Nazwa zawodów	_	Miejsce	Rok	Klasa	Szybowiec	Miejsce
Mistrzostwa świata	_	Leszno	1999	Światowa	PW-5	Brąz
Mistrzostwa świata / 2. Światowe Igrzyska Lotnicze	_	Lillo	2001	Światowa	PW-5	Brąz
Mistrzostwa świata	_	Nitra	2003	Światowa	PW-5	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Elverum	2004	Klub	Brawo	Złoto
Mistrzostwa świata	_	St. Auban	2005	wyścigi (Grand Prix)	Diana 2	Złoto
Mistrzostwa Europy	_	Nitra	2005	Klub	Brawo	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Vinon-sur-Verdon	2006	Klub	Brawo	Złoto
Mistrzostwa Europy	_	Pociunai	2007	Klub	Brawo	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Omarama	2007	wyścigi (Grand Prix)	Diana 2	Złoto
4. Światowe Igrzyska Lotnicze	_	Turyn	2009	wyścigi (Grand Prix)	Diana 2	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Santiago	2010	wyścigi (Grand Prix)	Diana 2	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Prievidza	2010	Standard	Discus 2	Złoto
Mistrzostwa Europy	_	Nitra	2011	Standard	Discus 2a	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Uvalde	2012	15m	Diana 2	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Adolfo Gonzales Chaves	2013	Standard	Discus 2a	Złoto
Mistrzostwa Europy	_	Vinon-sur-Verdon	2013	18m	ASG 29	Złoto
Mistrzostwa Europy	_	Ostrów Wielkopolski	2013	Standard	Discus 2a	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Sisteron	2014	wyścigi (Grand Prix)	Diana 2	Srebro
Mistrzostwa świata	_	Räyskälä	2014	Standard	Discus 2a	Srebro
Mistrzostwa świata	_	Leszno	2014	15m	Diana 2	Złoto
Mistrzostwa Europy	_	Őcsény	2015	18m	ASG 29	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Varese	2015	wyścigi (Grand Prix)	ASG 29	Brąz
5. Światowe Igrzyska Lotnicze	_	Dubaj	2015	szybowcowy wyścig równoległy	Discus 2C	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Benalla	2017	15m	Diana 2	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Szatymaz	2017	13,5m	GP-14 VELO	Złoto
Mistrzostwa Europy	_	Moravská Třebová	2017	dwumiejscowy	ASG-32 Mi	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Vitacura	2018	wyścigi (Grand Prix)	JS1C-EVO	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Ostrów Wielkopolski	2018	15m	ASG 29	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Hosin	2018	20m	ASG 32 Mi	Złoto
Mistrzostwa Europy	_	Stalowa Wola	2019	18m	Diana 3	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Cerdanya	2019	wyścigi (Grand Prix)	JS3	Srebro
Mistrzostwa Europy	_	Prievidza	2019	15m	Diana 2	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Montluçon-Guéret	2021	15m	Diana 2	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Sait Auban	2021	15m	AS 33	Złoto [57]
Mistrzostwa Europy	_	Pociunai	2022	15m	Diana 2-FES	Złoto
Mistrzostwa świata	_	Narromine	2023	15m	Diana 2-FES	Złoto

Osobiste zaangażowanie i determinacja Kawa prowadziły do niezwykłych sukcesów, co czyni go jedną z najważniejszych postaci w polskim sporcie lotniczym.

Publikacje książkowe

Sebastian Kawa ma na swoim koncie szereg publikacji książkowych, które znacząco przyczyniły się do rozwinięcia wiedzy na temat szybowców oraz pilotażu. Jego prace są istotnym źródłem informacji zarówno dla pasjonatów, jak i profesjonalistów w tej dziedzinie.

Wszystkie jego książki charakteryzują się dogłębnym podejściem do tematu oraz różnorodnością formy. Oto niektóre z nich:

• – Polskie Szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju, praca zbiorowa pod redakcją Andrzeja Glassa i Tomasza Murawskiego, SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-83-932826-0-9. (Współautor). Encyklopedia polskich konstrukcji szybowcowych oraz słownik biograficzny konstruktorów i pilotów doświadczalnych. Podrozdziały w formie opisów, wspomnień, esejów,
• – Niebo pełne Żaru, SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-83-932826-1-6. Wywiad-rzeka (część 1) i poradnik pilotażu (część 2),
• – Sky full of heat (angielskie tłumaczenie książki Niebo pełne Żaru), ELAY-SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-1481147354,
• – Vom Feuerberg an die Weltspitze (niemieckie tłumaczenie książki Niebo pełne Żaru), ELAY-SCG, Bielsko-Biała 2013, ISBN 978-1490411941,
• – Moje skrzydła. Drugi znaczy ostatni, ELAY-SCG, Bielsko-Biała 2013, ISBN 978-83-932826-2-3. Wywiad-rzeka pierwotnie opublikowany jako 1. część książki Niebo pełne Żaru w samodzielnym tomie po znaczących zmianach redakcyjnych, opatrzony słowniczkami terminów lotniczych i żeglarskich,
• – SZYBOWCE – Historia rozwoju, autor Andrzej Glass, ELAY-SCG, Bielsko-Biała – Warszawa 2016, ISBN 978-83-932826-7-8 (Autor posłowia).

Książki Sebastiana Kawy są świadectwem jego pasji oraz głębokiej wiedzy na temat szybowców, oferując jednocześnie cenne informacje dla wszystkich zainteresowanych lataniem.

Odznaczenia i wyróżnienia

W uznaniu za niezwykłe osiągnięcia w dziedzinie sportu i lotnictwa, Sebastian Kawa został uhonorowany licznymi odznaczeniami:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – nadany 4 listopada 2013 roku, wręczony osobiście przez prezydenta Bronisława Komorowskiego w Święto Niepodległości, 11 listopada 2014 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi – przyznany 8 października 2008 roku, wręczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego 11 października 2008 roku,
• Srebrny Krzyż Zasługi – nadany 4 listopada 2004 roku,
• Medal Tańskiego – uhonorowanie za rok 2009,
• Złota Odznaka Szybowcowa z Trzema Diamentami,
• Nominacja do tytułu Sportowca Roku 2012 w 78. Plebiscycie Przeglądu Sportowego, gdzie zajął 14. miejsce zdobywając 51 412 punktów, w porównaniu do 278 546 dla zwycięzcy,
• Nominacja do tytułu Sportowca Roku 2013 w 79. Plebiscycie Przeglądu Sportowego,
• Wielka Honorowa Nagroda Sportowa za 2013 rok,
• Nagroda Kolosa za rok 2014 w kategorii wyczyn roku, za dokonanie historycznego przelotu szybowcem nad Himalajami,
• Złoty Medal FAI (2024) – przyznawany przez Międzynarodową Federację Lotniczą za wybitne osiągnięcia w lotnictwie, Sebastian Kawa jest pierwszym Polakiem, który otrzymał ten zaszczytny medal.

Sponsorzy

Szybownictwo, choć fascynujące, nie cieszy się dużym zainteresowaniem ze strony sponsorów. Paradoksalnie, wbrew opinii, mimo iż nie jest uznawane za „sport olimpijski”—próbowało znaleźć się w programie igrzysk w 1940 roku, jednak wojna pokrzyżowała te plany—jest to jedna z nielicznych, wciąż amatorskich dyscyplin sportowych. Dla zawodników, nawet osiągających czołowe miejsca na świecie, problemem pozostaje udział w zawodach, który wiąże się z wydatkami na sprzęt, transport oraz opłatami. Często zawodnicy muszą również zmagać się z wyrównywaniem strat zarobków, co prowadzi do konieczności brania urlopów bezpłatnych w ich codziennej pracy.

Koszty związane z zakupem i utrzymaniem sprzętu są często pokrywane z prywatnych funduszy zawodników oraz poprzez aerokluby narodowe, które wspierają finansowo swoich członków. W przypadku Sebastiana Kawy, regularnym sponsorem jego kariery i lokalnym promotorem sportu oraz przemysłu lotniczego jest samorząd Bielska-Białej.

---

Oceń: Sebastian Kawa

---