Maksymilian Grzywocz, urodzony 3 maja 1922 roku w Zabrzu, to postać niezwykle istotna w historii polskiego boksu. Jego kariera sportowa miała miejsce w kategorii koguciej, gdzie odniósł wiele sukcesów i zdobył uznanie w kraju oraz za granicą.
Niestety, po długim życiu, Grzywocz zmarł 22 grudnia 1982 roku w tej samej miejscowości, w której przyszedł na świat.
Życiorys
Karierę Maksymiliana Grzywocza można datować na okres międzywojenny XX wieku. Rozpoczął ją jako zawodnik w renomowanych klubach śląskich, takich jak Piasta Gliwice, Huty Zabrze, Skra Zabrze oraz Górnik Katowice. Jego talent można było dostrzec podczas trzech edycji mistrzostw Europy. W 1947 roku w Dublinie niestety odpadł już w eliminacjach, natomiast w Oslo 1949 oraz Mediolanie 1951 jego przygoda zakończyła się na ćwierćfinałach.
W polskich mistrzostwach Grzywocz był wielokrotnym triumfatorem, zdobywając tytuł mistrza aż pięć razy w latach: 1946, 1947, 1948, 1949 oraz 1950. W reprezentacji Polski zdołał wystąpić dziesięciokrotnie w okresie między 1946 a 1950 rokiem, odnosząc przy tym 7 zwycięstw i ponosząc 3 porażki. Z pewnością warto zaznaczyć, że w drugiej połowie lat 40-tych XX wieku był uznawany za najlepszego pięściarza wagi koguciej w kraju.
W trakcie swojej kariery sportowej Grzywocz stoczył imponującą liczbę 478 walk, z których 449 zakończył zwycięsko. Dodatkowo, 11 pojedynków zakończył remisem, podczas gdy 18 walk przegrał. Jego osiągnięcia na ringach pozostają niezatarte w historii polskiego boksu.
Przypisy
- Mistrzowie Polski w boksie. „Dziennik Rzeszowski”, s. 4, Nr 86 z 10.04.1946 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Sebastian Kawa | Grzegorz Panfil | Olaf Paruzel | Daniel Bielica | Zygmunt Bindek | Wiesław Grabowski | Lesław Kąpa | Bartłomiej Socha | Ireneusz Lazurowicz | Fritz Laband | Ginter Pawelczyk | Marcin Urynowicz | Kajetan Broniewski | Grzegorz Dziuk | Rudolf Kozłowski (sztangista) | Małgorzata Galwas | Józef Kaczmarczyk (piłkarz) | Waldemar Ksienzyk | Marlena Hajduk | Norbert GwosdekOceń: Maksymilian Grzywocz